Grajcar (broń)

XIX-wieczny rosyjski grajcar (nr 45) i stempel z przykręconym grajcarem

Grajcar (także: grajcarek lub (staropol.) krajcar^[1]; z niem. Krätzer – skrobacz lub od kratzen – skrobać, drapać, gręplować) – przyrząd służący do rozładowania historycznej broni odprzodowej – przypominający podwójny korkociąg lub w postaci wkręta albo będący połączeniem obu tych rozwiązań, nakręcany na stempel (pobojczyk), wkręcany w ołowiany pocisk w lufie – w celu usunięcia niewypału lub zamokniętego ładunku. Używany także do czyszczenia lufy^[2]. Także przyrząd w postaci pręta o odpowiednim zakończeniu do wykręcania przedmiotów uwięzłych w rurach lub lufach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Błażej Lipowski: PIECHOTNE ĆWICZENIE albo WOJENNOŚĆ PIESZA, którą łacinnicy pedestrem militiam nazywają. 2009 (1660). [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
↑ Piotr Czerepak: GRAJCARY. [w:] Narzędzia i akcesoria do broni skałkowej [on-line]. 2004-12-13. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-05)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia współczesnych replik amerykańskich grajcarów wojskowych z 1817 r. – za „Track of the Wolf” (ang.)

[Lipowski2009-1] Błażej Lipowski: PIECHOTNE ĆWICZENIE albo WOJENNOŚĆ PIESZA, którą łacinnicy pedestrem militiam nazywają. 2009 (1660). [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).

[grajcary-2] Piotr Czerepak: GRAJCARY. [w:] Narzędzia i akcesoria do broni skałkowej [on-line]. 2004-12-13. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-05)]. (pol.).

[1]

[2]