Granatnik RPG-18
| ||
 Zdjęcie górne: Granatnik RPG-18 i pocisk PG-18 Zdjęcie dolne: Różne granatniki radzieckiej produkcji; RPG-18 na pierwszym planie | ||
| Państwo |  ZSRR
| |
| Rodzaj | Ręczny granatnik przeciwpancerny | |
| Historia | ||
| Produkcja | 1972– | |
| Dane techniczne | ||
| Kaliber | 64 mm | |
| Wymiary | ||
| Długość | 705 mm (złożony) 1050 mm (rozłożony) | |
| Masa | ||
| broni | Wyrzutnia: 2,6 kg Pocisk: 1,4 kg | |
| Inne | ||
| Prędkość pocz. pocisku | 115 m/s | |
| Zasięg skuteczny | 200 m | |
| Przebijalność pancerza | 375 mm | |
RPG-18 (ros. РПГ-18) – radziecki ręczny granatnik przeciwpancerny opracowany na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, wzorowany na amerykańskim granatniku M72 LAW.
RPG-18 jest bronią jednorazowego użytku, składającą się z wyrzutni, fabrycznie umieszczonego tam pocisku i prostych przeziernikowych przyrządów celowniczych (nastawy: 50, 100, 150, 200 metrów). RPG-18 jest transportowany w stanie złożonym i przed wystrzałem broń musi być rozłożona poprzez wysunięcie lufy. Do dnia dzisiejszego wyprodukowano około 1,5 miliona granatników, które były używane przez Armię Radziecką, Nationale Volksarmee (siły zbrojne NRD) i liczne formacje partyzanckie.
Następcą RPG-18 był granatnik RPG-22 konstrukcyjnie oparty na „osiemnastce” ale o większym kalibrze – 72,5 mm. Następcą „dwudziestki dwójki” był granatnik RPG-26 – zmodyfikowana wersja RPG-18.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Igor Witkowski: Broń przeciwpancerna. Warszawa: Lampart, 1996, s. 52–53. ISBN 83-86776-25-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Modern Firearms: RPG-18 (ang.)
