Granice Rumunii
Rumunia graniczy od 1991 roku z pięcioma państwami. Łączna długość granic tego kraju wynosi 3149,9 km. Granice lądowe mają 1085,6 km, a granice wzdłuż wód powierzchniowych 1816,9 km[1]. Ponadto Rumunia na odcinku 247,4 km na wschodzie posiada dostęp do Morza Czarnego. Powierzchnia Rumunii wynosi 238 391 km².
Przebieg granic Rumunii[edytuj | edytuj kod]
Granice lądowe Rumunii są w 2/3 wyznaczone przez naturalne akweny, w głównej mierze przez rzeki. Na południu rzeką graniczną jest Dunaj – w ciągu tej rzeki przebiega większość granic Rumunii z Serbią i Bułgarią, a także częściowo z Ukrainą i w bardzo małym fragmencie z Mołdawią. Na wschodzie rzeką graniczną jest Prut – na całej długości wyznacza granicę z Mołdawią. Z kolei inny odcinek granicy z Ukrainą przebiega wzdłuż Cisy[1].
Państwa graniczące z Rumunią i jej przygraniczne okręgi[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Długość granicy (km) | Przygraniczne okręgi Rumunii |
|---|---|---|
 Bułgaria
|
631,3[1] |  Aluta,  Cǎlǎrași,  Dolj,  Giurgiu,  Konstanca,  Mehedinți,  Teleorman
|
 Mołdawia
|
681,3[1] |  Botoszany,  Gałacz,  Jassy,  Vaslui
|
 Serbia
|
546,4[1] |  Caraș-Severin, Mehedinți,  Temesz
|
 Ukraina
|
649,4[1] |  Botoszany,  Marmarosz,  Satu Mare,  Suczawa,  Tulcza
|
 Węgry
|
448[1] |  Arad,  Bihor, Satu Mare, Temesz
|
Dodatkowe informacje[edytuj | edytuj kod]
Granice Rumunii z Mołdawią, Serbią i Ukrainą są granicami zewnętrznymi Unii Europejskiej i NATO – Rumunia jest członkiem obu wspólnot. Granica z Węgrami to granica zewnętrzna strefy Schengen. Obywatele Polski wybierający się do Rumunii muszą więc posiadać przy sobie dowód osobisty, bądź paszport.
Historyczne granice Rumunii[edytuj | edytuj kod]
Od początków istnienia (1878) do 1918 Rumunia obejmowała trzy krainy historyczne: Dobrudżę, Mołdawię i Wołoszczyznę i posiadała granice z Rosją, Austro-Węgrami, Bułgarią i Turcją (od 1913 tylko z Bułgarią). Po I wojnie światowej przyłączono do niej także Banat, Besarabię i Siedmiogród, tworząc tzw. Wielką Rumunię (România Mare). W latach 1918-1939 Rumunia graniczyła z Rosją Radziecką (ZSRR), Polską, Czechosłowacją, Węgrami, SHS (Jugosławią) i Bułgarią. Podczas II wojny światowej kraj stracił większość obszarów zagarniętych w dwudziestoleciu międzywojennym, m.in. Besarabię. Graniczył wtedy z Komisariatem Rzeszy Ukrainą, Generalną Gubernią, Węgrami, Serbią i Bułgarią. Granice Rumunii wytyczone po 1945 nie uległy zmianie do dnia dzisiejszego. Zmieniały się jedynie państwa z nią graniczące. Do 1991 były to: ZSRR, Węgry, Jugosławia i Bułgaria, natomiast po 1991: Ukraina, Mołdawia, Węgry, Serbia (także Serbia i Czarnogóra oraz Jugosławia) i Bułgaria[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Rumunia. www.eures.praca.gov.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].
- ↑ Jan A. Wendt: Regiony historyczne i podziały administracyjne na ziemiach rumuńskich. uni.lodz.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)].
| Granice obecne | |
|---|---|
| Granice historyczne |
|
