Greg Kinnear

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Greg Kinnear
Ilustracja
Greg Kinnear (2012)
Imię i nazwisko

Gregory Buck Kinnear

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1963
Logansport

Zawód

aktor, producent

Współmałżonek

Helen Labdon (od 1999)

Lata aktywności

od 1988

Gregory Buck „Greg” Kinnear[1] (ur. 17 czerwca 1963 w Logansport) – amerykański aktor i producent filmowy, nominowany do Oscara i nagrody Złotego Globu (1998) za rolę w filmie Lepiej być nie może[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Logansport, w stanie Indiana jako najmłodszy z trzech synów Suzanne Kinnear (z domu Buck) i Edwarda Kinneara, dyplomaty pracującego dla Departamentu Stanu USA[3][4]. Ma dwóch starszych braci – Jamesa (ur. 1957) – wicedyrektora inwestycji Wachovia Securities i Steve’a (ur. 1959) współpracownika ewangelisty Billy’ego Grahama. Ze względu na charakter pracy ojca w okresie dzieciństwa wraz z rodziną wiele podróżował po takich miastach jak Bejrut (Liban) czy Ateny (Grecja). W 1973, kiedy miał dziesięć lat rodzina przeniosła się do Waszyngtonu.

Kiedy w 1981 uczęszczał do American Community Schools Atenach (Grecja), był gospodarzem audycji radiowej School Daze With Greg Kinnear. W 1986 ukończył studia na wydziale dziennikarstwa Uniwersytetu Stanu Arizona[5] w Tucson. Przeprowadził się do Los Angeles i podjął pracę w Marketing Department Charles Band's Empire Pictures. W 1987 był sprawozdawcą E! Entertainment Television.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował niewielką rolą w telefilmie ABC Jak oceniają zwycięstwo (What Price Victory, 1988) u boku Eriqa La Salle i Marka Pellegrino. Prowadził teleturniej College Mad House (1989) i popularny talk-show Talk Soup (1991–1995), za który otrzymał nagrodę Emmy. Pojawił się w teledramacie NBC Morderstwo w Mississippi (Murder in Mississippi, 1990) z Tomem Hulce, Blairem Underwoodem, Jennifer Grey i CCH Pounder, biograficznym dramacie telewizyjnym ABC Dillinger (1991) u boku Marka Harmona i Sherilyn Fenn, serialu NBC Prawnicy z Miasta Aniołów (L.A. Law, 1991) jako dziennikarz oraz telewizyjnej komedii Wymyślona historia (Based on an Untrue Story, 1993) z Morgan Fairchild i Pat Crawford Brown, zanim po raz pierwszy zabłysnął na kinowym ekranie w komedii Blankman (1994)[6].

Nagrodę krytyków w Chicago zdobył za rolę lekkomyślnego Davida Larrabee w komedii romantycznej Sabrina (1995) u boku Julii Ormond i Harrisona Forda. W komedii Najlepszy kumpel Pana Boga (Dear God, 1996) zagrał postać jeden z najzdolniejszych oszustów, który w dziale przesyłek niedoręczalnych w głównym urzędzie pocztowym Los Angeles odpowiada na listy do Pana Boga.

W 1996 został laureatem nagrody Złotego Jabłka. W komedii romantycznej Wykapany tatuś (A Smile Like Yours, 1997) z Joan Cusack był czułym mężem i ojcem. Kreacja artysty-geja Simona Bishopa w dramacie Lepiej być nie może (As Good As It Gets, 1997) u boku Jacka Nicholsona i Helen Hunt przyniosła mu nominację do Oscara i nagrody Złotego Globu. Za rolę uczuciowego dziennikarza w komedii romantycznej Nory Ephron Masz wiadomość (You've Got Mail, 1998) z Tomem Hanksem i Meg Ryan otrzymał nagrodę Blockbuster Entertainment. W jednym z odcinków sitcomu NBC Przyjaciele (Friends, 2003) pojawił się jako Benjamin Hobart. W tragikomedii Mała miss (Little Miss Sunshine, 2006) z udziałem Gordona Thomsona wystąpił w roli ojca siedmioletniej, tłuściutkiej kandydatki na królową piękności. W 2010 zagrał jedną z głównych ról w filmie Ostatnia piosenka (The Last Song, 2010]) (opartej na powieści Nicholasa Sparksa pod tym samym tytułem) jako ojciec nastoletniej Veroniki „Ronnie” Miller (Miley Cyrus), Steve Miller.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1999 ożenił się z byłą modelką Helen Labdon. Mają dwie córki – Lily Kathryn (ur. 2003) i Audrey Mae (ur. 2006).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Uwagi
2018 The Red Sea Diving Resort Walton Bowen
2017 Brigsby Bear Detektyw Vogel
Jednakowo inni Ron Hall
The Philosophy of Phil Phil
2016 Mali mężczyźni Brian Jardine
Nominacja Joe Biden
2014 Murder of a Cat Ford
Niebo istnieje... naprawdę Todd Burpo
Strange But True Richard
2013 Nauczycielka angielskiego Dr Tom Sherwood
Legenda telewizji 2: Kontynuacja Gary
2012 Bez miłości ani słowa William Borgens
Movie 43 Griffin Schraeder „The Pitch" Segment
2011 Bulwar odkupienia Carl Vanderveer
Jak ona to robi? Richard Reddy
Śliska sprawa Mickey Prohaska
To cały ja Narrator niewymieniony w czołówce
2010 Green Zone Clark Poundstone
Ostatnia piosenka Steve Miller
2008 Ghost Town Frank Herlihy
Mama do wynajęcia Rob
Przebłysk geniuszu Bob Kearns
2007 Smaki miłości Bradley Smith
2006 Fast Food Nation Don Henderson
Mała miss Richard Hoover
Nieznani Złamany nos
Vince niepokonany Dick Vermeil
2005 Drużyna specjalnej troski Roy Bullock
Kumple na zabój Danny Wright
2004 Godsend Paul Duncan
2003 Skazani na siebie Walt Tenor
2002 Auto Focus Bob Crane
Byliśmy żołnierzami Major Bruce P. „Snake” Crandall
2001 Kolacja z przyjaciółmi Tom
Serce nie sługa Ray Brown
2000 Dotyk przeznaczenia Wayne Collins
Frajer Edward Alcott
Siostra Betty George McCord / Dr David Ravell
Z księżyca spadłeś? Perry Gordon
1999 Super-bohaterowie Kapitan Amazing / Lance
1998 Masz wiadomość Frank Navasky
1997 Lepiej być nie może Simon Bishop
Twój uśmiech Danny
1996 Najlepszy kumpel Pana Boga Tom Turner
1995 Sabrina David Larrabee
1994 Blankman Prowadzący Talk Show

Telewizja[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Uwagi
2016 BoJack Horseman Greg Kinglear Rola głosowa; odcinek: „Czas na publicity
2014 Rake Keegan Deane Główna rola; 13 odcinków
2012 Modern Family Tad Odcinek: „Zazdrość nie jest w moim stylu
2011 The Kennedys John F. Kennedy Główna rola; 8 odcinków
2003 Przyjaciele Benjamin Hobart Odcinek: „Ten ze stypendium Rossa"
1989 Dzień za dniem Corey Odcinek: „Break a Leg, Mom"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Greg Kinnear. Listal. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).
  2. Greg Kinnear (17 de Junho de 1963). Filmow. [dostęp 2018-06-26]. (port.).
  3. Greg Kinnear Biography (1963-). Filmreference.com. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).
  4. Greg Kinnear What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-07-26]. (ang.).
  5. Greg Kinnear. ČSFD.cz. [dostęp 2018-06-26]. (cz.).
  6. Greg Kinnear. Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]