Grigorij Rieczkałow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grigorij Rieczkałow
Григорий Речкалов
61 zwycięstw
ilustracja
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1920
Chudiakowo, obwód swierdłowski

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1990
Moskwa, Rosyjska FSRR

Przebieg służby
Lata służby

1938–1959

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

55. pułk lotnictwa myśliwskiego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe”

Grigorij Andriejewicz Rieczkałow (ros. Григорий Андреевич Речкалов, ur. 9 lutego 1920 we wsi Chudiakowo w obwodzie swierdłowskim, zm. 20 grudnia 1990 w Moskwie) – radziecki lotnik wojskowy, generał major lotnictwa, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1943 i 1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę fabryczną, pracował jako elektromonter, uczył się w aeroklubie, od stycznia 1938 służył w Armii Czerwonej.

W 1939 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Permie, był młodszym lotnikiem 55. pułku lotnictwa myśliwskiego w Odeskim Okręgu Wojskowym, od czerwca 1941 do lipca 1944 uczestniczył w wojnie z Niemcami kolejno jako lotnik, dowódca klucza, dowódca eskadry i nawigator – zastępca dowódcy 55. pułku lotnictwa myśliwskiego (potem 16. gwardyjskiego pułku lotnictwa myśliwskiego). Podczas jednego z lotów bojowych został ciężko ranny w głowę, po czym trafił na długo do szpitala. Do maja 1943 wykonał 194 loty bojowe, w 54 walkach powietrznych strącił osobiście 12 i w grupie 2 samoloty wroga. Do czerwca 1944 wykonał 415 lotów bojowych i wziął udział w 112 walkach powietrznych, w których strącił osobiście 48 i w grupie 4 samoloty wroga. Od lipca 1944 do marca 1945 dowodził 16 lotniczym pułkiem myśliwskim gwardii, potem został lotnikiem-instruktorem 9 Lotniczej Dywizji Myśliwskiej Gwardii, walczył na Froncie Południowym, Północno-Kaukaskim, 1., 2. i 4. Ukraińskim. Uczestniczył w walkach obronnych na południu Ukrainy, obronie Północnego Kaukazu, wyzwoleniu Kubania, Donbasu, Krymu, Białorusi i Polski, a także w operacji berlińskiej. Łącznie w czasie wojny wykonał ponad 450 lotów bojowych, w 122 walkach powietrznych strącił osobiście 61 i w grupie 4 samoloty wroga.

Od sierpnia 1945 służył jako inspektor-lotnik w 6 lotniczym pułku myśliwskim gwardii, w 1951 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną w Monino i został zastępcą dowódcy, a w lipcu 1952 dowódcą 10 Lotniczej Dywizji Myśliwskiej Gwardii. Później dowodził 146 Lotniczą Dywizją Myśliwską w składzie Sachalińskiego Korpusu Obrony Przeciwlotniczej, 1957-1959 był zastępcą dowódcy lotnictwa myśliwskiego Samodzielnej Dalekowschodniej Armii Obrony Przeciwlotniczej w stopniu generała majora, w kwietniu 1959 zakończył służbę wojskową.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему составу Военно-Воздушных сил Красной Армии» от 24 мая 1943 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1943. — 31 мая (№ 20 (226)). — С. 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]