Grigorij Sokołow (pianista)
.jpg) Grigorij Sokołow (2015) | |
| Imię i nazwisko |
Grigorij Lipmanowicz Sokołow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1950 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Wydawnictwo |
Opus 111 |
Grigorij Lipmanowicz Sokołow (ros. Григо́рий Ли́пманович Соколо́в, ur. 18 kwietnia 1950 w Leningradzie)[1] – światowej sławy rosyjski pianista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Gry na fortepianie uczył się od piątego roku życia. Od 1957 studiował w Konserwatorium Leningradzkim. Jednym z jego nauczycieli był Emil Gilels. W 1965 wygrał Ogólnorosyjski Konkurs Pianistyczny, a w 1966 zwyciężył w III Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego. Jest najmłodszym zwycięzcą tego konkursu w historii.
Od 1975 prowadzi zajęcia w Konserwatorium Petersburskim.
Do lat 80. XX wieku występował głównie w Związku Radzieckim. Później rozpoczęła się jego międzynarodowa kariera. W 1990 zadebiutował w Paryżu, a w 1999 grał na festiwalu w Edynburgu. W trakcie swojej kariery występował w wielu krajach, w tym kilka razy w Polsce (m.in. na festiwalu Chopin i jego Europa)[2]. Regularnie koncertuje w filharmoniach w Londynie, Nowym Jorku, Amsterdamie, Wiedniu, Montrealu, Mediolanie i Moskwie.
W jego repertuarze znajdują się utwory m.in. Roberta Schumanna, Fryderyka Chopina, Johanna Sebastiana Bacha, Johannesa Brahmsa, Siergieja Rachmaninowa, Franza Schuberta, Josepha Haydna, Aleksandra Skriabina i Wolfganga Amadeusa Mozarta[2]. Nagrał wiele płyt, większość dla wytwórni rosyjskiej Miełodija, wytwórni francuskiej Opus 111 oraz Deutsche Grammophon. Pianista zwykle występuje w recitalach solowych.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego żoną była Inna Sokołowa (do śmierci w 2014). Na pomówienie, że była ona wcześniej żoną jego zmarłego kuzyna lub jego samego ciotką, wystosował zaprzeczający list otwarty[3][4]. Jest ścisłym weganinem[5]. Fascynuje się okultyzmem[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Morrison 2004 ↓.
- ↑ a b Grigory Sokolov. [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. [dostęp 2018-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)]. (pol.).
- ↑ Gavin Dixon: Lebrecht, Sokolov…and Sokolov’s wife. 30 września 2015. [dostęp 2019-02-09].
- ↑ The letter of Grigory Sokolov. [dostęp 2018-06-22].
- ↑ a b James Rhodes, The greatest living pianist. Why, despite his devoted fans, Grigory Sokolov won’t play live in Britain, The Spectator [dostęp 2019-02-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bryce Morrison: Sokolov, Grigory. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. F. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Website dedicated to Grigory Sokolov (ang.)
- Grigory Sokolov w bazie AllMusic (ang.)
- Dyskografia Grigory Sokolov w bazie MusicBrainz (ang.)
- Grigory Sokolov w bazie Discogs.com (ang.)
- Nota biograficzna na stronie AMC. amcmusic.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ang.) (arch.)
- Nota biograficzna na stronie Naxos (ang.) (arch.)