Grizon mniejszy
Galictis cuja | |||
(G.I. Molina, 1782) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
grizon mniejszy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() Zasięg występowania Galictis cuja. |
Grizon mniejszy[8] (Galictis cuja) – gatunek małego drapieżnego ssaka z podrodziny łasic w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae), zamieszkujący Amerykę Południową. W Czerwonej Księdze IUCN oznaczono go jako gatunek najmniejszej troski.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1782 roku chilijski przyrodnik Juan Ignacio Molina, umieszczając nowy gatunek w rodzaju Mustela i nadając mu epitet gatunkowy cuja[1]. Miejsce typowe to Chile[9][10][11][12]. Holotyp zaginiony[13]. W rodzaju Galictis został umieszczony w 1958 roku przez hiszpańskiego zoologa Ángela Cabrerę[6].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają cztery podgatunków[11]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:
Podgatunek | Oryginalna nazwa | Autor i rok opisu | Miejsce typowe | Holotyp |
---|---|---|---|---|
G. c. furax | Grison furax | O. Thomas, 1907 | São Francisco dos Campos, na wysokości 1580 m n.p.m., Minas Gerais, Brazylia[14][13]. | młodociany samiec (sygnatura BMNH:Mamm:1901.6.6.25) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie; okaz typowy zebrał 29 marca 1901 roku francuski botanik i kolekcjoner Alphonse Robert[14]. |
G. c. huronax | Grisonella huronax | O. Thomas, 1921 | „Mar del Plata”, Buenos Aires, Argentyna[15][13]. | dorosły samiec (sygnatura BMNH:Mamm:1912.2.17.6) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie; okaz typowy zebrał 4 czerwca 1911 roku W.A. Smithers[15]. |
G. c. luteola | Grison furax luteolus | O. Thomas, 1907 | Chulumani, na wysokości 1800 m n.p.m., Boliwia[13][16]. | dorosła samica (sygnatura BMNH:Mamm:1901.6.7.27) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie; okaz typowy zebrał 31 grudnia 1900 roku amerykański kolekcjoner Perry Oveitt Simons[16]. |
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Galictis: gr. γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’; ικτις iktis, ικτιδις iktidis ‘łasica’[17].
- cuja: chilijska nazwa cuya dla grizona mniejszego[13].
- furax: łac. furax, furacis ‘złodziejski’, od furari ‘ukraść’, od fur, furis ‘złodziej’[18].
- huronax: hiszp. hurón ‘fretka’[19].
- luteola: łac. luteolus ‘żółtawy’, od luteus ‘szafranowo-żółty’, od lutum ‘szafran’[20].
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Grizon mniejszy występuje w Ameryce Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku[11]:
- G. cuja cuja – zachodnia Argentyna i Chile
- G. cuja furax – środkowa i wschodnia Brazylia, Paragwaj, północno-wschodnia Argentyna i Urugwaj
- G. cuja huronax – środkowa i południowa Argentyna
- G. cuja luteola – południowo-wschodnie Peru i zachodnia Boliwia
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 28–50,8 cm, długość ogona 12–19,3 cm, długość tylnej stopy 5–7,5 cm, długość ucha 23 cm; masa ciała 1–2,5 kg[10][21][13]. Wzór zębowy: I C P M = 34[10].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.I. Molina: Saggio sulla storia naturale del Chili. Bolonia: Nella Stamperia de S. Tommaso d’ Aquino, 1782, s. 291. (wł.).
- ↑ A. Nehring. Beiträge zur Kenntniss der Galictis-Arten. „Zoologische Jahrbücher”. 1, s. 187, 1886. (niem.).
- ↑ Thomas 1907 ↓, s. 162.
- ↑ Thomas 1907 ↓, s. 163.
- ↑ O. Thomas. The “Huron” of the Argentine. „The Annals and magazine of natural history”. Ninth series. 8 (44), s. 213, 1921. (ang.).
- ↑ a b Á. Cabrera. Catalogo del los mamiferos de America del Sur. I (Metatheria – Unguiculata – Carnivora). „Revista del Museo Argentino de Ciencias Naturales "Bernardino Rivadavia" e Institutio Nacional de Investigación de las Ciencias Naturales”. 4 (1), s. 260, 1958. (hiszp.).
- ↑ K. Helgen , M. Schiaffini , Galictis cuja, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-17] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 156. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Galictis cuja. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2025-03-06].
- ↑ a b c S. Larivière & A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 636–637. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 454. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Galictis cuja (G. I. Molina, 1782). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-03-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f E. Yensen & T. Tarifa. Galictis cuja. „Mammalian Species”. 728, s. 1–8, 2003. DOI: 10.1644/728. (ang.).
- ↑ a b 1901.6.6.25. [w:] Data Portal [on-line]. Natural Museum History. [dostęp 2025-03-06]. (ang.).
- ↑ a b 1912.2.17.6. [w:] Data Portal [on-line]. Natural Museum History. [dostęp 2025-03-06]. (ang.).
- ↑ a b 1901.6.7.27. [w:] Data Portal [on-line]. Natural Museum History. [dostęp 2025-03-06]. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 290, 1904. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, furax [dostęp 2025-03-06] .
- ↑ hurón. Cambridge University Press & Assessment. [dostęp 2025-03-06]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, luteola [dostęp 2025-03-06] .
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 687. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- O. Thomas. On Neotropical mammals of the genera Callicebus, [Grison], Reithrodontomys, Ctenomys, Dasypus and Marmosa. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh series. 20 (116), s. 162, 1907. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).