Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Borucin z siedzibą GRN w Borucinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie raciborskim w woj. opolskim, na mocy uchwały nr VII/29/54 WRN w Opolu z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Borucin i Bojanów ze zniesionej gminy Krzanowice w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromadę zniesiono 31 grudnia 1961, a jej obszar włączono do gromady Krzanowice w tymże powiecie[8].
↑Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
↑Uchwała Nr VII/29/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu raciborskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 4 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 27 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 68)
↑Uchwała Nr 45/215/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Raciborzu z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 66)
↑Uchwała Nr V/22/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 26 września 1961 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w województwie opolskim, zatwierdzona uchwałą nr 406/61 Rady Ministrów z dnia 13. X. 1961 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 25 listopada 1961 r., Nr. 10, Poz. 82)
PRL
Polska