Łysica (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gromada Krynica Morska)
Łysica
Gromada Krynica Morska
gromada
1954–1959
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

elbląski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1959

Siedziba

Łysica

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

1

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

9

brak współrzędnych

Łysica (pod koniec 1958 – Krynica Morska) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Łysica z siedzibą GRN w Łysicy (obecnie stanowi ona centralną część miasta Krynica Morska) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie elbląskim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 15/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Łysica ze zniesionej gminy Tolkmicko w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 9 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

19 grudnia 1958 nazwę Łysicy (i – co za tym idzie – gromady Łysica[8]) zmieniono na Krynica Morska[9].

1 stycznia 1959 gromadę Krynica Morska zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla[8].

1 stycznia 1973, w następstwie kolejnej reformy gminnej znoszącej gromady i osiedla, Krynica Morska utraciła status osiedla, stając się wsią w reaktywowanej gminie Sztutowo w powiecie nowodworsko-gdańskim w woj. gdańskim[10][11]. Do funkcji administracyjnych Krynica Morska powróciła dopiero po ponad 18 latach, kiedy to 2 kwietnia 1991 z gminy Sztutowo wyłączono wsie Krynica Morska, Nowa Karczma i Przebrno, tworząc z nich miasto Krynica Morska[12] (obecnie jest to gmina miejska w powiecie nowodworskim w woj. pomorskim).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 15/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu elbląskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 97/XLIII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Elblągu z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 71)
  8. a b Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 394
  9. M.P. z 1958 r. nr 97, poz. 533
  10. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 324
  11. Uchwała Nr XVIII/108/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 4 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie gdańskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 15 grudnia 1972 r., Nr 20, Poz. 195)
  12. Dz.U. z 1991 r. nr 2, poz. 8