Rożental (gromada w powiecie tczewskim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rożental
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

tczewski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

1954–59: Rożental
1960-72: Pelplin

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

18

brak współrzędnych

Rożental – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Rożental z siedzibą GRN w Rożentalu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie tczewskim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 25/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Rożental, Janiszewko, Kulice, Rombark i Ropuchy ze zniesionej gminy Pelplin oraz kolonia Pelplin z miasta Pelplina w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 18 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1958 z gromady Rożental wyłączono osiedle Pelplin-Wybudowanie, włączając je do miasta Pelplina w tymże powiecie[8].

1 stycznia 1960 siedzibę gromady Rożental przeniesiono do miasta Pelplina w tymże powiecie, zachowując jednak nazwę gromada Rożental; równocześnie do gromady Rożental włączono obszar zniesionej gromady Rajkowy w tymże powiecie[9].

1 stycznia 1962 do gromady Rożental z siedzibą w Pelplinie włączono miejscowości Pomyje i Wola z gromady Rudno w tymże powiecie[10].

1 stycznia 1970 do gromady Rożental włączono część obszaru miasta Pelplin (647,21 ha) w tymże powiecie; z gromady Rożental wyłączono natomiast część wsi Pomyje (3,82 ha), włączając ją do Pelplina[11].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 25/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu tczewskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 171/XL/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Tczewie z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 82)
  8. Dz.U. z 1957 r. nr 58, poz. 296
  9. Uchwała Nr 29/VII/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 18 grudnia 1958 (sic!) r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w powiatach województwa gdańskiego (zatwierdzona uchwałą Nr 451/59 Rady Ministrów z dn. 19 listopada 1959 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 24 grudnia 1959 r., Nr. 7, Poz. 55)
  10. Uchwała Nr 18/IV/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1961 r. w sprawie zmiany granic oraz ustalenia nowych siedzib niektórych gromad na terenie województwa gdańskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 89)
  11. Dz.U. z 1969 r. nr 35, poz. 300
  12. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.