Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Rumia z siedzibą GRN w Rumi (wówczas wsi) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie wejherowskim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 26/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Rumia i Zagórze ze zniesionej gminy Rumia w tymże powiecie[7].
13 listopada 1954, po pięciu tygodniach, gromadę Rumia zniesiono w związku z przekształceniem jej obszaru w miastoRumia[8], dla którego ustalono 30 członków miejskiej rady narodowej (odnotowano w wykazie jako Rumia Zagórze)[9].
↑Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
↑Uchwała Nr 26/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu wejherowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
↑Uchwała Nr 221/XLI/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wejherowie z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków miejskich rad narodowych (miast nie stanowiących powiaty) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 69)