Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Wojkowice Komorne z siedzibą GRN w Wojkowicach Komornych (wówczas wsi; obecnie jest to miasto o nazwie Wojkowice) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie będzińskim w woj. stalinogrodzkim, na mocy uchwały nr 14/54 WRN w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[6] Wojkowice Komorne oraz kolonia Krzyżówka z dotychczasowej gromady Rogoźnik ze zniesionej gminy Bobrowniki w tymże powiecie[7].
13 listopada 1954, po pięciu tygodniach, gromadę Wojkowice Komorne zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla[8], dla którego ustalono 27 członków osiedlowej rady narodowej[9] (18 lipca 1962 osiedlu Wojkowice Komorne nadano status miasta o nazwie Wojkowice[10]; 1 lutego 1977 Wojkowice stały się częścią Będzina[11][12], a 1 stycznia 1992 odzyskały samodzielność[13]).
↑Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
↑Uchwała Nr 14/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu będzińskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
↑Uchwała Nr 36/265 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Będzinie z 4. X. 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 35)
PRL
Polska
