Grota
Grota – podobnie jak pieczara, potoczne określenie jaskini[1].
Dawniej często używane, nawet w tworzonych nazwach jaskiń (np. Mylna Grota) oraz w neologizmach takich jak „grotołaz”. Po II wojnie światowej, w ramach porządkowania nazewnictwa zdecydowano o stosowaniu wyłącznie określeń jaskinia lub schronisko, zaś słowo „grota” uznano za ich synonim. W opracowaniach speleologicznych termin „grota” obecnie stosowany jest rzadko[2].
Nazwa ta została w polszczyźnie zapożyczona: we włoskim grotta oznacza jaskinię, francuska nazwa grotte czy hiszpańska gruta pochodzą od słowa grupta w łacinie ludowej, czyli crypta w łacinie klasycznej (krypta)[3].
Mianem tym określane są także specjalne konstrukcje dekoracyjno-użytkowe, szczególnie popularne w ogrodach i parkach romantycznych, gdzie jako groty ogrodowe pojawiły się w XVI wieku; początkowo w ogrodach manierystycznych Francji i Włoch[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ J. Urban: Terminy jaskinia, pieczara oraz grota jako dziedzictwo kulturowe. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Prace i materiały Muzeum im. prof. Władysława Szafera, 2012.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Oxford English Dictionary.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych (red. Krystyna Kubalska-Sulkiewicz). Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 142.