Grota nad Korytem
49°14′02″N 19°53′00″E/49,233881 19,883431| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,2 m |
| Głębokość |
2,1 m |
| Deniwelacja |
2,1 m |
| Wysokość otworów |
1430 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
20 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
29 października 2005 roku |
| Odkrywca |
J. Nowak i J. Ślusarczyk |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.F-09.42 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′02″N 19°53′00″E/49,233881 19,883431
| |
Grota nad Korytem – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w górnej części Wąwozu Kraków, za siódmym progiem w Żlebie Trzynastu Progów, w pobliżu Jaskini za Siedmiu Progami i Szczeliny za Siedmiu Progami, na wysokości 1430 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 5,2 metrów, a jej deniwelacja 2,1 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi niewielka sala do której z małego otworu wejściowego prowadzi pochyła półka kończąca się 1,5-metrowym progiem. Z salki poniżej progu odchodzi wąska szczelina idąca do nyży w pobliżu otworu[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe i polewy naciekowe. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis J. Nowak i J. Ślusarczyk w 2005 roku[2]. Korytem nazywa się dno Żlebu Trzynastu Progów powyżej siódmego progu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-30] (pol.).