Gruba Jodła
Gruba Jodła (niem. Dicke Tanne) – okaz jodły pospolitej (Abies alba), który rósł w tzw. Kniei Czatożańskiej na północnych stokach Babiej Góry. Było to największe drzewo znane z terenu dzisiejszego Babiogórskiego Parku Narodowego i najstarsza jodła na terenie całej Polski[1].
Według pomiarów Hugona Zapałowicza obwód jodły w pierśnicy wynosił 6,76 m[2]. Jej wiek w chwili śmierci szacowany jest na ponad 600 lat natomiast wysokość na 55-65 metrów[2]
„Gruba Jodła” stanowiła jedną z atrakcji Babiej Góry na przełomie XIX i XX wieku, w okresie, gdy rozpoczynał się organizować ruch turystyczny w tej części Karpat. Rosła w pobliżu polany Czarna Cyrhel, na wysokości 860 m n.p.m.[2], mniej więcej w połowie dzisiejszego żółtego szlaku z Zawoi Składów na Markowe Szczawiny (tzw. Górnym Płajem)[3]. Pod koniec XIX wieku wskutek trafienia przez piorun zaczęła próchnieć, a jej ostateczne zniszczenie spowodowali pasterze z polany Czarna Cyrhel, którzy w wypróchniałym pniu rozpalili ognisko[1]. W 1914 roku drzewo zakończyło swój żywot na skutek powalenia przez wiatr[4].
W 1960 r. na wniosek prof. Władysława Szafera dokonano w betonie rekonstrukcji odziomka pnia „Grubej Jodły”[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ a b c d Michał Bartyzel: Gruba Jodła. [w:] Zawoja na starych pocztówkach [on-line]. [dostęp 2010-02-26].
- ↑ Krzysztof Wojtasiński. Urokliwy Płaj. „Beskidy”.
- ↑ Jodła pospolita (Abies alba) ang. Silver Fir [online], www.drzewa.nk4.netmark.pl [dostęp 2023-11-17].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Gruba Jodła na starych pocztówkach. e-zawoja.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-03)].