Gruczoł merokrynowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gruczoły merokrynowe)

Gruczoł merokrynowy, gruczoł mezokrynowy – gruczoł charakteryzujący się tym, że komórki gruczołowe w procesie wydzielania zachowują pełną integralność, tzn. nie ulegają zasadniczym zmianom lub uszkodzeniu. Wydzielanie polega na dyfuzji cząsteczek substancji ze szczytowej części komórki, co nie doprowadza do jej uszkodzenia[1].

Do tego typu należy zdecydowana większość gruczołów takich jak: wątroba, ślinianki, trzustka, gruczoły potowe, i in[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Prof. dr hab. Jan Zarzycki: Histologia zwierząt domowych i człowieka. Wyd. III poprawione i uzupełnione. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00034-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gruczoł_merokrynowy&oldid=69254253”