Grudza
| ||
 Kościół Imienia NMP w Grudzy | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | dolnośląskie | |
| Powiat | lwówecki | |
| Gmina | Mirsk | |
| Wysokość | 430-500[1] m n.p.m. | |
| Liczba ludności (III 2011) | 232[2] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 75 | |
| Tablice rejestracyjne | DLW | |
| SIMC | 0191201 | |
Położenie na mapie gminy Mirsk   Grudza | ||
Położenie na mapie Polski  Grudza | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Grudza | ||
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  Grudza | ||
 50°56′48,96″N 15°30′25,55″E/50,946933 15,507097
| ||
Grudza (niem. Birngrutz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Grudza to wieś łańcuchowa o długości około 1,9 km położona jest na Pogórzu Izerskim, na Przedgórzu Rębiszowskim na wysokości około 430-500 m n.p.m.[1]. Jest najwyżej położoną wsią całego Pogórza Izerskiego[1].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Grudza została założona w II połowie XIII wieku. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentu z 1305, w którym wieś występowała pod nazwą Bonaluti. W 1345 Książę Henryk Jaworski podarował 900 mórg lasu w Grudzy klasztorowi benedyktynek z Lubomierza. Cała wieś należała do zakonu w okresie od 1545 do 1810. Grudza posiadała dwie bramy prowadzące do wsi. Od połowy XIX wieku Grudza miała charakter wsi letniskowej. Po 1945 charakter wsi uległ zmianie na rolniczy. W latach 1945-47 nazwa wsi została zmieniona z Birngrutz na Grodziec.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do rejestru zabytków wpisany jest znajdujący się na terenie wsi[3]:
- Kościół Najświętszej Maryi Panny, wybudowany w latach 1765-1768, z wieżą z końca XV w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 251-254. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 120. [dostęp 16.9.2012].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
| |||||||||||||
