Gruesome Gertie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
krzesło elektryczne Gruesome Gertie

Gruesome Gertie (z ang. Straszna/Makabryczna/Okropna Gertie) to przydomek, jaki więźniowie cel śmierci w amerykańskim stanie Luizjana nadali krzesłu elektrycznemu, które funkcjonowało tam w latach 1941-1961 oraz 1983-1991.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do roku 1940 jedyną metodą pozbawiania życia w majestacie prawa było powieszenie. Tegoż roku legislatura Luizjany ustanowiła zastąpienie szubienicy krzesłem elektrycznym, także jako jedyną metodą. Pierwsza egzekucja odbyła się w Livingston Parish Jail dnia 11 września 1941, kiedy stracono Eugene'a Johnsona. Ostatni wyrok przed zawieszeniem NWK wykonano 9 czerwca 1961, kiedy stracono Jesse Fergusona. Od roku 1957 wszystkie wyroki wykonywano w Louisiana State Penitentiary (znanym jako Angola Prison).

Po przywróceniu NWK pierwszy wyrok na Gruesome Gertie wykonano 14 grudnia 1983, kiedy stracony został Robert W. Williams. Ostatni wyrok na krześle wykonano 22 lipca 1991 (Andrew Lee Jones).

Obecnie Gruesome Gertie znajduje się w muzeum w Angoli (więzieniu).

Niektóre słynne egzekucje[edytuj | edytuj kod]

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

  • Gruesome Gertie "występuje" w filmie Czekając na wyrok, w czasie sceny egzekucji w prawdziwej komorze śmierci w Angoli
  • W powieści Stephena Kinga Zielona mila, której akcja dzieje się w roku 1932 (w filmie w 1935) Luizjana używała krzesła elektrycznego zwanego "Old Sparky" (Stara Iskrówa), podczas gdy naprawdę w tym stanie zaczęto używać tej metody dopiero w latach 40.
  • Egzekucja Elmo Patricka Sonniera stała się tematem głośnej książki siostry Helen Prejean "Dead Man Walking", na której podstawie nakręcono film pod tym samym tytułem (pol. Przed egzekucją) z Susan Sarandon i Seanem Pennem w rolach głównych

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.