Grynszpan
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
|||||||||||||
|
|||||||||||||
|
|||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C4H8Cu2O6 | ||||||||||||
| Inne wzory | Cu(CH3COO)2·Cu(OH)2 | ||||||||||||
| Masa molowa | bezwodny: 279,19 g/mol; sześciowodzian: 369,27 g/mol | ||||||||||||
| Wygląd | zielononiebieski proszek | ||||||||||||
|
|||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|||||||||||||
Grynszpan (hydroksyoctan miedzi(II), Cu(CH3COO)2·Cu(OH)2) – związek chemiczny, zasadowa sól miedzi i kwasu octowego. Powstaje w wyniku korozji miedzi w obecności kwasu octowego[2].
W temperaturze pokojowej jest to zielononiebieskie ciało stałe tworzące kryształy o wzorze Cu(CH3COO)2·Cu(OH)2·6H2O (sześciowodzian). Dawniej był wykorzystywany jako substancja barwiąca do farb (zieleń miedziowa, zieleń miedziana) oraz jako środek przeciwko szkodnikom. Odmiana zielona nazywana jest grynszpanem szwedzkim, a niebieska grynszpanem francuskim.
Tak zwany grynszpan szlachetny to patyna, składająca się głównie z hydroksywęglanu miedzi(II).
