Przejdź do zawartości

Grzechotnik teksaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzechotnik teksaski
Crotalus atrox[1]
Baird & Girard, 1853
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Rodzina

żmijowate

Podrodzina

grzechotniki

Rodzaj

Crotalus

Gatunek

grzechotnik teksaski

Synonimy
  • ? Crotalus confluentus Say, 1822[2]
  • Crotalus cinereous Le Conte in Hallowell, 1852[2]
  • Crotalus tortugensis Van Denburgh & Slevin, 1921[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Grzechotnik teksaski (Crotalus atrox) – północnoamerykański gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotnikowatych (Crotalinae) w obrębie rodziny żmijowatych (Viperidae).

Duży (do 2,2 m długości)[4], masywny, jest najniebezpieczniejszym grzechotnikiem Ameryki Północnej. Zamieszkuje południe USA oraz północną i środkową część Meksyku[2]. Poluje przede wszystkim na małe ssaki i ptaki, ale ze względu na toksyczność jadu jego ugryzienie może być śmiertelne nawet dla człowieka – co roku notuje się w USA kilka śmiertelnych przypadków, aczkolwiek istnieje skuteczne antidotum w pełni zabezpieczające przed skutkami pokąsania.

Grzechotka na końcu ogona to narząd ostrzegawczy. Węże przed pierwszą wylinką jej nie mają, u dorosłych składa się z ok. 10 pustych komór, które szeleszczą trąc o siebie. Po każdej nowej wylince przybywa jedna komora grzechotki. Wąż ten ma najgłośniejszą grzechotkę ze wszystkich grzechotników. Czasami cała grzechotka może się oderwać i zaczyna rosnąć od nowa. Dużą grzechotkę słychać z kilkudziesięciu metrów. Przy grzechotce występują czarno-białe paski.

Niektórzy nazywają go najgroźniejszym wężem północnoamerykańskim. Zajmuje pierwsze miejsce w statystyce, jeśli chodzi zarówno o osoby pokąsane, jak i wypadki śmiertelne. Zaraz po grzechotniku diamentowym jest największym jadowitym wężem Ameryki Północnej.

Ponieważ ma on poza człowiekiem tylko nielicznych wrogów, jest liczny na całym swoim rozległym obszarze występowania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Crotalus atrox, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d P. Uetz & J. Hallermann, Crotalus atrox, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-06-13] (ang.).
  3. Crotalus atrox, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. W. Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]