Przejdź do zawartości

Grzegorz Jarzyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Jarzyna
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1968
Chorzów

Dziedzina sztuki

reżyser teatralny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Grzegorz Jarzyna (ur. 4 lutego 1968 w Chorzowie) – polski reżyser teatralny. Od 1998 roku dyrektor artystyczny TR Warszawa (dawnego Teatru Rozmaitości), a w latach 2006–2012 także dyrektor naczelny. Wykładowca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim i reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Podczas studiów w PWST był asystentem Krystiana Lupy przy realizacji Lunatyków Hermanna Brocha w Starym Teatrze w Krakowie (1995). Rozgłos przyniosły mu już jego pierwsze przedstawienia oparte na tekstach klasycznych, które poddawał śmiałej reinterpretacji: Bzik tropikalny według Witkacego (1997), Magnetyzm serca na podstawie Ślubów panieńskich Aleksandra Fredry (1999), adaptacje wielkich powieści europejskich: Doktor Faustus Tomasza Manna (1999), Książę Myszkin według Idioty Fiodora Dostojewskiego (2000), przełamujące mieszczańską obyczajowość teksty współczesne: Niezidentyfikowane szczątki ludzkie Brada Frasera (1998), 4.48 Psychosis Sary Kane (2002), Między nami dobrze jest Doroty Masłowskiej (2009), a także opery: Così fan tutte Mozarta (2005), Gracz Prokofiewa (2009), L’enfant et les sortilieges Ravela (2011). Pasjonuje go łączenie gatunków, czego wyrazem był spektakl 2007: Macbeth według Shaekespear’a (2005) oraz Giovanni na podstawie Don Giovanniego Wolfganga A. Mozarta i Don Juana Moliera (2006). Jest autorem wielu adaptacji i dwóch sztuk teatralnych, Medea Project i Areteia, oraz librett do oper Zygmunta Krauzego: Iwona, księżniczka Burgunda i Pułapka. W swoim dorobku ma również kilka realizacji telewizyjnych.

Spektakle Jarzyny są zapraszane na liczne festiwale i występy gościnne w Europie i na świecie, do tej pory pokazywane były m.in. w Avignionie, Edynburgu, Moskwie, Berlinie, Wiedniu, Sztokholmie, Londynie, Jerozolimie, Toronto, Wellingthon, Los Angeles i Nowym Jorku.

Jego ostatnie spektakle to Druga kobieta na podstawie scenariusza Johna Cassavetesa Opening Night (2014) oraz Męczennicy na podstawie dramatu Mariusa von Mayenburga (2015).

Od 1998 dyrektor artystyczny TR Warszawa (dawniej Teatr Rozmaitości), a w latach 2006–2012 także dyrektor naczelny.

Realizacje

[edytuj | edytuj kod]

Teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Teatr TV

[edytuj | edytuj kod]
  • Między nami dobrze Doroty Masłowskiej – TR Warszawa, koprodukcja Narodowy Instytut Audiowizualny (2014)
  • Inni Ludzie Doroty Masłowskiej – TR Warszawa (2020)

Najważniejsze nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1999 – Paszport „Polityki” – nagroda tygodnika „Polityka” w kategorii teatru
  • 2000 – nagroda w kategorii „najlepsza reżyseria” za spektakl Magnetyzm serca na X Festiwalu „Kontakt” w Toruniu
  • 2000 – nagroda reżyserska za inscenizację tekstu Magnetyzm serca na XXV Ogólnopolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka polska"
  • 2002 – Nagroda Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski na świecie
  • 2004 – Złoty Order z okazji 300-lecia St. Petersburga
  • 2005 – Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza[7]
  • 2007 – austriacka nagroda Nestroy Preise w kategorii „najlepsza reżyseria” za spektakl Medea. Projekt
  • 2009 – nagroda główna za reżyserię spektaklu Między nami dobrze jest na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
  • 1999 i 2009 – Nagroda im. Konrada Swinarskiego przyznawana przez czasopismo „Teatr[8]
  • 2010 – Nagroda Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne osiągnięcia artystyczne
  • 2010 – nagroda za reżyserię spektaklu T.E.O.R.E.M.A.T. w Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej
  • 2011 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[9]
  • 2013 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[10]
  • 2014 – nagroda za całokształt twórczości na 19. Istanbul Theatre Festival
  • 2015 – główna nagroda konkursowa Jantar 2015 im. Stanisława Różewicza za reżyserię filmu Między nami dobrze jest na XXXIV Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nauczyciele akademiccy [online], krakow.ast.krakow.pl [dostęp 2020-11-29] (pol.).
  2. 2007: Macbeth [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
  3. Między nami dobrze jest [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
  4. Męczennicy [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
  5. Inni ludzie [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
  6. 2020: Burza [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
  7. Grzegorz Jarzyna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2015-03-14].
  8. Nagroda im. Konrada Swinarskiego. Miesięcznik „Teatr”. [dostęp 2022-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-06)].
  9. Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-10]. (pol.).
  10. Odznaczenia z okazji Święta Wolności. prezydent.pl, 2013-06-04. [dostęp 2013-06-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]