Grzyb kapeluszowy
Grzyby kapeluszowe lub typ agarikoidalny – potoczna nazwa grzybów, u których owocniki zbudowane są z kapelusza i trzonu. Grzyby kapeluszowe wyrastają nad powierzchnią ziemi, a ich hymenofor zawsze znajduje się na spodniej stronie kapelusza. Grzyby kapeluszowe występują głównie u podstawczaków (Basidiomycota) w rzędach borowikowce (Boletales), pieczarkowce (Agaricales) i gołąbkowce (Russulales)[1], ale zdarzają się też wśród workowców (Ascomycota), np. u Cudonia confusa[2]. U podstawczaków hymenofor zwykle jest morfologicznie zróżnicowany, rurkowy, blaszkowy, kolczasty itp., u workowców natomiast nie występuje hymenofor, lecz warstwa hymenialna i owocniki są niewielkie[1].
Nie jest to takson, lecz nieformalna grupa biologiczno-morfologiczna. Inne takie grupy grzybów to np. blaszkowce, grzyby afylloforoidalne[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Cudonia confusa, Poisonus Mushrooms [dostęp 2023-01-19].
- ↑ Dariusz Karasiński, Grzyby afylloforoidalne Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, „Acta Botanica Cassubica Monographiae. Charakterystyka mykobioty”, 1, Gdańsk 2016.