Przejdź do zawartości

Grzybowszczyzna (rejon nieświeski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzybowszczyzna
Грыбаўшчына
Грибовщина
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

nieświeski

Sielsowiet

Łań

Populacja
• liczba ludności


33
(2009)

Kod pocztowy

222635

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Grzybowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Grzybowszczyzna”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grzybowszczyzna”
Ziemia53°12′31″N 26°48′56″E/53,208611 26,815556

Grzybowszczyzna (biał. Грыбаўшчына, Hrybauszczyna; ros. Грибовщина, Gribowszczina) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Łań.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], do 1 października 1927 w gminie Lisuny[1], następnie w gminie Łań[2]. W 1921 wieś liczyła 185 mieszkańców, zamieszkałych w 37 budynkach, w tym 184 Białorusinów i 1 osobę innej narodowości[b]. 180 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 4 mojżeszowego i 1 rzymskokatolickiego[1]. Folwark liczył zaś 14 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 7 Polaków i 7 Białorusinów. 7 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 7 prawosławnego[1].

Grzybowszczyzna położona była wówczas w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

  1. do 1920 w powiecie słuckim
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Lisuny było 3 Rosjan, 2 Tatarów, 1 Litwin i 1 Ukrainiec. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  2. Dz.U. z 1927 r. nr 83, poz. 745

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]