Guinness
| ||
 Właściwie nalana pinta Guinnessa | ||
| Rodzaj | stout | |
| Data i miejsce wprowadzenia | 1759 Dublin, Irlandia | |
| Producent | St. James’s Gate Brewery | |
|---|---|---|
| Dystrybutor | Diageo, Grupa Żywiec | |
| Odmiany | ||
|
Draught, Extra Smooth, Extra Stout, Foreign Extra Stout, Mid-Strength, Nord Star | ||
| Uwagi | ||
| ||
| W projektach Wikimedia | ||
 Multimedia w Wikimedia Commons
| ||
| Strona internetowa | ||
| |||||
| |||||
|
| |||||
Guinness – ciemne piwo górnej fermentacji typu stout, produkowane w 50 krajach na świecie i sprzedawane w 100[1]. Od kwietnia 2015 roku na rynku polskim Guinness dystrybuowany jest przez Carlsberg Polska.
Guinness to najpopularniejsze piwo w Irlandii, warzone w założonym przez Arthura Guinnessa browarze St. James’s Gate Brewery w Dublinie. Piwo szybko zdobyło popularność na Wyspach Brytyjskich, a później na całym świecie. W 1833 roku firma była największym irlandzkim browarem, a pół wieku później produkowała już milion beczek piwa rocznie. Dziś na świecie wypija się 10 milionów kufli Guinnessa dziennie, a działający od ponad 250 lat browar jest jedną z największych i najbardziej znanych firm piwowarskich na całym globie. Obecnie Guinness jest częścią brytyjskiego koncernu Diageo.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Guinness to bardzo ciemne piwo, ze względu na kolor często nazywane czarnym towarem (z ang. the black stuff)[2]. Produkowane jest na bazie czterech składników: jęczmienia, wody, chmielu i drożdży. Oryginalny kolor oraz wyrazisty, słodko-gorzki smak zawdzięcza dodatkowi palonego słodu jęczmiennego. Gęsta, kremowa piana, z której słynie Guinness, powstaje dzięki napełnianiu beczek mieszaniną dwutlenku węgla i azotu – wpychają one trunek, nadając pianie trwałość[3]. Pinta Guinnessa zawiera 190 kilokalorii – to piwo jest mniej kaloryczne niż piwo jasne (0,5 l jasnego piwa zawiera ok. 215 kilokalorii).
Rodzaje[edytuj | edytuj kod]
- Guinness Extra Stout (5% alkoholu, 11,67% brzeczki) - najbardziej zbliżony do piwa Extra Stout Porter, którego recepturę w 1821 roku opracował Arthur Guinness II[4]. Extra Stout to jeden z najbardziej cenionych gatunków Guinnessa, uznawany za filar sukcesu irlandzkiego browaru. Obecnie konfekcjonowany do butelek i puszek. Optymalna temperatura podawania to 12 stopni.
- Guinness Foreign Extra Stout (7,5% alkoholu, 17,48% brzeczki) - jedno z najmocniejszych piw Guinnessa, sprzedawane m.in. w Azji, Afryce i USA. Choć fermentacji i leżakowaniu poddawany jest poza granicami Irlandii, to zawsze powstaje na bazie niesfermentowanego koncentratu brzeczki chmielonej, produkowanej w browarze St. James's Gate[5]. Rozlewany do butelek i puszek. Najlepiej smakuje podawany w temperaturze pokojowej.
- Guinness Draught (4,2% alkoholu) - serwowany najczęściej w irlandzkich pubach, od 1988 roku dostępny również w puszkach i butelkach z unikalną technologią zachowania smaku. Zalecana temperatura podawania to 6 stopni.
- Guinness Extra Smooth (5,5% alkoholu) - wyłącznie butelkowany, przeznaczony na rynek afrykański (Ghana, Kamerun i Nigeria), gatunek będący próbą połączenia klasycznie wytrawnego Guinness Extra Stout i delikatnej piany charakterystycznej dla Guinness Draught[4].
- Guinness North Star - do skosztowania wyłącznie w Guinness Storehouse St. James's Gate Dublin[potrzebny przypis].
- Guinness Mid-Strength - o obniżonej zawartości alkoholu do 2,8%[6], testowany od 2006[7].
- Guinness Malta - bezalkoholowy
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- nalanie tzw. perfekcyjnej pinty Guinnessa zajmuje dokładnie 119,5 sekundy,
- autorskim pomysłem technologów Guinnessa jest tzw. widget – napełniona ciekłym azotem plastikowa kulka umieszczana w butelkach i puszkach piwa, dzięki której powstaje gęsta piwna piana,
- symbolem Guinnessa jest złota harfa, będąca herbem Irlandii,
- w reklamach tego piwa bardzo często pojawia się tukan,
- słynna Księga rekordów Guinnessa powstała w 1954 roku z inicjatywy Hugh Beavera, ówczesnego dyrektora generalnego browaru St. James’s Gate,
- najbardziej znany irlandzki stout jest podstawą wielu koktajli i drinków, często wykorzystywany jest także jako składnik potraw w kuchni irlandzkiej i brytyjskiej,
- na terenie browaru działa Guinness Storehouse – turystyczna atrakcja, którą od 2000 roku odwiedziło ponad 9 mln gości[8],
- wyniki badań sugerują, ze Guinness może mieć działanie zbliżone do aspiryny i zapobiegać powstawaniu zakrzepów krwi prowadzących do zawałów serca[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ New Lager Combines Refreshing Taste with Guinness Character (ang.). [dostęp 2012-05-13].
- ↑ Adrian Tierney-Jones (red.): 1001 piw, których warto spróbować. Warszawa: Muza, 2011, s. 700. ISBN 978-83-7495-985-8.
- ↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Kurpisz, 2005, s. 130-131. ISBN 83-89738-20-1.
- ↑ a b 250 lat w czerni i bieli (pol.). [dostęp 2012-02-13].
- ↑ Adrian Tierney-Jones (red.): 1001 piw, których warto spróbować. Warszawa: Muza, 2011, s. 702. ISBN 978-83-7495-985-8.
- ↑ Guinness Mid-Strength (ang.). [dostęp 2012-05-13].
- ↑ Irish Examiner: Low-alcohol Guinness set for test run (ang.).
- ↑ Press Release: Guinness Storehouse Facts & Figures (ang.). [dostęp 2012-05-13].
- ↑ Guinness could really be good for you (ang.). [dostęp 2012-05-13].
