Gunnar Heinsohn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gunnar Heinsohn
Ilustracja
Gunnar Heinsohn (2013)
Państwo działania

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1943
Gdynia

Data i miejsce śmierci

16 lutego 2023
Gdańsk

Alma Mater

Wolny Uniwersytet Berliński

Uczelnia

Uniwersytet w Bremie

Multimedia w Wikimedia Commons

Gunnar Heinsohn (ur. 21 listopada 1943 w Gdyni[1], zm. 16 lutego 2023 w Gdańsku[2]) – niemiecki socjolog, ekonomista, demograf, pisarz[3] i publicysta[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w czasie II wojny światowej w okupowanej przez Niemców Gdyni (w Małym Kacku[1]), w rodzinie Roswithy i Heinricha Heinsohnów[3]. We wrześniu 1939 jego służący w Kriegsmarine ojciec zaokrętowany był na pancerniku Schleswig-Holstein ostrzeliwującym Westerplatte[1]. Gunnar urodził się jako pogrobowiec, ponieważ ojciec w maju 1943 zginął u wybrzeży Kanady dowodząc okrętem podwodnym U-438[5][1]. W listopadzie 1944[1] rodzina wyjechała na zachód Niemiec. W 1971 Gunnar Heinsohn ukończył studia socjologiczne na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. W 1974 uzyskał doktorat z nauk społecznych, w 1982 uzyskał doktorat z ekonomii[6]. W latach 1984–2009 wykładał na Uniwersytecie w Bremie[3][6]. W 1993 założył i kierował do 2009 Instytutem im. Rafała Lemkina, pierwszą w Europie placówką prowadzącą badania nad ludobójstwem i ksenofobią[4][6]. Wykładał w Akademii Obrony NATO w Rzymie[7].

Jest autorem licznych publikacji dotyczących ekonomii, związku demografii z polityką bezpieczeństwa, wpływu kształcenia na sukces społeczeństw, ludobójstwa[3]. Jego artykuły i komentarze zamieszczane są w największych niemieckich dziennikach, ale również w czołowych światowych periodykach, jak The Wall Street Journal, International Herald Tribune, Le Monde, Financial Times, The Weekly Standard, NRC Handelsblad[4].

We wrześniu 2021 został odznaczony medalem „Odwaga i Wiarygodność”, przyznawanego osobom aktywnie działającym na rzecz kongresu oraz wizerunku Polski i jej obywateli w świecie[3].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Warum Auschwitz? Hitlers Plan und die Ratlosigkeit der Nachwelt (Dlaczego Auschwitz?). Rowohlt Tb., 1995. ISBN 978-3499136269.
  • Lexikon der Völkemorde (Encyklopedia ludobójstwa). Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Verlag, 1998. ISBN 3-499-22338-4.
  • Wettkampf um die Klugen. Kompetenz, Bildung und die Wohlfahrt der Nationen. Zürich: Orell Füssli, 2019. ISBN 978-3-280-05707-0.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Gunnar Heinsohn: Musimy bronić powierzchni, które zachowają przyszłość. gazetakaszubska.pl, 27 czerwca 2013. [dostęp 2021-09-20].
  2. ↑ Gunnar Heinsohn ist tot [online], Junge Freiheit, 17 lutego 2023 [dostęp 2023-02-17] (niem.).
  3. ↑ a b c d e Premier: prof. Gunnar Heinsohn znakomicie potrafi łączyć wiedzę z bardzo wielu obszarów. pap.pl, 2021-09-19. [dostęp 2021-09-20].
  4. ↑ a b c Prof. G. Heinsohn w Gdańsku [online], bielawa.naszemiasto.pl, 7 grudnia 2009 [dostęp 2021-09-20].
  5. ↑ Heinrich Heinsohn. [dostęp 2023-02-17]. (niem.).
  6. ↑ a b c Nie żyje wybitny uczony niemiecki, prof. Gunnar Heinsohn. Był wielkim przyjacielem Polski i Polaków. Instytut Zachodni, 2023-02-17. [dostęp 2023-02-17].
  7. ↑ Prof. Gunnar Heinsohn: To nie Unia Europejska powstrzymuje wybuch wojny w Europie. Dziennik Bałtycki, 10 lutego 2017. [dostęp 2021-09-20].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gunnar_Heinsohn&oldid=69645734”