Gustaw I Waza
| Gustaw Waza Z Bożej łaski król Szwecji, Gotów i Wenedów[1] |
|
 |
|
 |
|
| Omnis potestas a Deo est (Cała władza pochodzi od Boga) |
|
| Król Szwecji | |
| Koronacja | 12 stycznia 1528 |
| Okres panowania | od 6 czerwca 1523 (regent od 23 sierpnia 1521) do 29 września 1560 |
| Poprzednik | Chrystian II |
| Następca | Eryk XIV Waza |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Wazowie |
| Urodziny | 12 maja 1496 |
| Śmierć | 29 września 1560 |
| Miejsce pochówku | Katedra w Uppsali |
| Ojciec | Eryk Johansson Waza |
| Matka | Cecylia Månsdotter (Eka) |
| Dzieci | Eryk XIV Waza Jan III Waza Katarzyna Wazówna Cecylia Wazówna Magnus Waza Anna Maria Wazówna Zofia Wazówna Elżbieta Wazówna Karol IX Waza |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
Gustaw I Waza (ur. 12 maja 1496, zm. 29 września 1560 w Sztokholmie) – król Szwecji od 6 czerwca 1523[2].; założyciel dynastii Wazów, ojciec królów Eryka XIV, Jana III Wazy i Karola IX Wazy. Zerwał unię kalmarską i wprowadził monarchię dziedziczną rozpoczynając tym samym budowę silnego państwa narodowego. Ogłosił przyjęcie przez Szwecję luteranizmu i przeprowadził reformę Kościoła. Powołał stałą armię narodową. Wprowadził Szwecję w epokę nowożytną. Za jego panowania ukształtowały się instytucje państwowe (rada królewska Riksråd, sejm stanowy Riksdag), a Szwecja stała się potęgą bałtycką i państwem liczącym się w Europie.
6 czerwca, rocznica wyboru Gustawa I na króla (1523) jest w Szwecji świętem narodowym i dniem wolnym od pracy[3].
Spis treści
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Gustaw Waza był szwedzkim możnym i krewnym regenta Stena Sture Starszego. W wyniku rozprawy z opozycją dokonaną w listopadzie 1520 roku przez króla Chrystiana II Oldenburga, ojciec Gustawa Wazy został skazany na śmierć (Krwawa łaźnia sztokholmska). W początkach 1521 stanął na czele powstania przeciw Duńczykom, którego głównymi siłami byli chłopi i górnicy z regionu Dalarna. Jeszcze w tym samym roku powstańcy odnieśli zwycięstwo w bitwie pod Västerås a Gustaw Waza został wybrany na regenta Szwecji. 6 czerwca 1523 zgromadzenie stanów zwołane w Strängnäs ogłosiło Gustawa Wazę królem – ostatecznie zerwano unię kalmarską z Danią i Norwegią. W Danii bunt tamtejszej szlachty obalił Chrystiana II, a nowy król duński Fryderyk I uznał tytuł Gustawa.
W 1527 roku Gustaw I Waza, który zawdzięczał tron ruchowi ludowemu, zwołał do Västerås zjazd przedstawicieli wszystkich stanów, duchowieństwa, szlachty, mieszczaństwa, jak również wolnych chłopów. Ukształtował się w ten sposób specyficzny skład nowożytnego sejmu szwedzkiego. Ogłosił przyjęcie przez Szwecję luteranizmu i przeprowadził sekularyzację większości dóbr ziemskich Kościoła. Przejęcie licznych majątków znacznie wzmocniło pozycję Korony. W 1529 roku reformę religijną potwierdził synod szwedzkich dostojników kościelnych w Örebro. Głową Kościoła narodowego stał się król, który mianował swojego intendenta do spraw kościelnych.
W 1544 roku Gustaw I na sejmie w Västerås przeprowadził uchwałę o wprowadzeniu dziedziczności tronu i powołał stałą armię narodową w oparciu o dawną instytucję pospolitego ruszenia.
Gustaw Waza dbał także o rozwój ekonomiczny królestwa. Zawarł umowę handlową i sojusz polityczny z Francją (1542), popierał rozwój szwedzkiego górnictwa. W 1533 anulował przywileje kupców hanzeatyckich, co wywołało wojnę z Lubeką (1534–1535). Szwedzi zwyciężyli w sojuszu z Duńczykami i kupcy lubeccy musieli zrezygnować z przysługujących im monopoli.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Był trzykrotnie żonaty. 24 września 1531 poślubił Katarzynę, córkę Magnusa I, księcia saskiego na Lauenburgu. Owdowiał 23 września 1535. Po raz drugi ożenił się 1 października 1536 z Małgorzatą Leijonhufvud. Druga żona Gustawa I zmarła 26 sierpnia 1551. Po raz trzeci ożenił się 22 sierpnia 1552. Trzecią żoną Gustawa została Katarzyna Stenbock[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ L.-O. Larsson, Gustaw Waza – Ojciec państwa szwedzkiego czy tyran?, Warszawa 2009, s. 238.
- ↑ Adam Kersten: Historia Szwecji. Wrocław: Ossolineum, 1973, s. 140.
- ↑ informacja o zmianie ustawy (SFS nr:1989:253) o dniach wolnych od pracy -SFS nr:2004:1320 (szw.). [dostęp 13 stycznia 2010].
- ↑ W. Dworzaczek, Genealogia, Warszawa 1959, tabl. 37.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Larsson L.-O., Gustaw Waza – Ojciec państwa szwedzkiego czy tyran?, Wydawnictwo „PIW”, Warszawa 2009, ISBN 978-83-06-03167-6.
- Dworzaczek W., Genealogia, t. I-II, Inst. Historii PAN, Warszawa 1959.
- Adam Kersten: Historia Szwecji. Wrocław: Ossolineum, 1973.
| Poprzednik Chrystian II |
 |
Król Szwecji 1523–1560 |
|
Następca Eryk XIV Waza |
