Gustaw Ostapowicz

Gustaw Ostapowicz
generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	23 września 1863 Kamieniec Podolski
Data i miejsce śmierci	20 października 1941 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1888-1921
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	35 Briański pułk piechoty 1 Dywizja Strzelców Polskich 11 Karpacka Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca dywizji
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska I wojna światowa
Odznaczenia

Gustaw Ostapowicz (ur. 23 września 1863 w Kamieńcu Podolskim, zm. 20 października 1941 w Warszawie) – generał major Armii Imperium Rosyjskiego, generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Kamieńcu Podolskim. W 1888 ukończył w Kijowie Oficerską Szkołę Piechoty i jako oficer rosyjskiej piechoty służył zawodowo w armii rosyjskiej. W czasie wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905 walczył jako dowódca batalionu, potem dowódca 35 Briańskiego pułku piechoty. Podczas I wojny światowej jako dowódca pułku walczył na froncie z Niemcami. Generał major z 1916 jako dowódca brygady piechoty. W 1917 dowódca 169 Dywizji Piechoty - czterokrotnie ranny pozostawał w szeregu. W okresie lipiec 1917 - maj 1918 dowódca 1 Dywizji Strzelców Polskich w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji. Po kapitulacji Korpusu działał w kręgu dowborczyków w Warszawie.

25 listopada 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu generała podporucznika i mianowany szefem Misji Wojskowej na Ukrainie w Kijowie, Odessie i na Kubaniu. W następstwie konfliktu z gen. Lucjanem Żeligowskim został odwołany do kraju. Po przybyciu do Polski w okresie maj - sierpień 1919 w dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych. Od 28 sierpnia 1919 dowódca 2 Dywizji Strzelców Polskich Armii gen. Józefa Hallera, później przemianowanej na 11 Dywizję Piechoty. Kwiecień 1920 - maj 1921 ponownie w dyspozycji M.S.Wojsk., po czym w Stacji Zbornej Oficerów w Warszawie. Z dniem 21 maja 1921 przeniesiony został w stan spoczynku. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu rzeczywistego generała dywizji ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. Osiadł w Warszawie, gdzie zmarł. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1922)
• Krzyż Walecznych
• Order św. Jerzego IV klasy - 19 maja 1915
• Złota szabla "Za Odwagę" - 9 marca 1915

Bibliografia

• T. Kryska Karski, S. Żurakowski Generałowie Polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991
• H. P. Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001
• PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .