Gustaw Piotrowski (młodszy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Piotrowski
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1863
Tarnów

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1905
Kraków

profesor nauk medycznych
Specjalność: fizjologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

4 lipca 1887

Habilitacja

8 maja 1889

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Akademia Rolnicza w Dublanach
Uniwersytet Lwowski

Gustaw Piotrowski (ur. 19 lipca 1863 w Tarnowie, zm. 28 stycznia 1905 w Krakowie) – polski lekarz, fizjolog, profesor fizjologii Akademii Weterynaryjnej we Lwowie.

Syn Gustawa Piotrowskiego (1833-1884). Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim i otrzymał dyplom doktora wszech nauk lekarskich 4 lipca 1887. Następnie pracował jako asystent w Zakładzie Fizjologii UJ u Napoleona Cybulskiego. Potem studiował fizykę u Zygmunta Wróblewskiego, chemię u Emiliana Czyrniańskiego w Krakowie, Adolfa Liebena i Ernsta Ludwiga w Wiedniu. Przez półtora roku uczył się w zakładzie fizjologii Emila Du Bois-Reymonda w Berlinie.

Habilitował się 8 maja 1889 w Krakowie. Od czerwca 1889 wykładowca fizjologii zwierząt domowych oraz fizjologii żywienia w Wyższej Szkole Rolniczej w Dublanach, od semestru letniego 1890/91 docent na Uniwersytecie we Lwowie. Dzięki stypendium fundacji Gałęzowskiego odbył dalsze studia: w Cambridge u Michaela Forstera, w Paryżu u Nestora Gréhanta, studiował też neurologię u Carla Westphala i Emanuela Mendla w Berlinie oraz u Jeana-Martina Charcota w Paryżu.

Wpadł w nałóg morfinizmu, dwukrotnie podejmował próby samobójcze przez przedawkowanie narkotyku, z których druga zakończyła się jego śmiercią. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w grobowcu rodzinnym (pas 2)[1].

Grób prof. Gustawa Piotrowskiego mł. na cmentarzu Rakowickim

Prace[edytuj | edytuj kod]

  • Przyczynek do nauki o unerwieniu naczyń. Pam Akad Umiej Wydz Mat Przyr 1889
  • O tamowaniu czynności fizjologicznych w ustroju zwierzęcym. Pamiętnik Lekarski 28, s. 349-351 i 29, s. 364-366 (1889)
  • Fiziologia zwierząt ssących domowych (1895)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1983, s. 367. ISBN 83-08-01121-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]