Przejdź do zawartości

Gwint: Wiedźmińska gra karciana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gwint: Wiedźmińska gra karciana
Gwent: The Witcher Card Game
Ilustracja
Cosplayerka przy stoisku z grą, targi ChinaJoy 2017
Producent

CD Projekt Red

Wydawca

CD Projekt Red

Seria gier

Wiedźmin

Projektant

Damien Monnier

Kompozytor

Mikołaj Stroiński, Marcin Przybyłowicz

Silnik

Unity

Wersja

11.10[1]

Data wydania

Microsoft Windows:
23 października 2018
PlayStation 4, Xbox One:
4 grudnia 2018
iOS:
29 października 2019
Android:
24 marca 2020

Gatunek

cyfrowa kolekcjonerska gra karciana

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Język

angielski, chiński, francuski, hiszpański, niemiecki, polski, rosyjski, włoski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, PlayStation 4, Xbox One, iOS, Android

Nośniki

dystrybucja cyfrowa

Kontrolery

mysz, gamepad

Strona internetowa

Gwint: Wiedźmińska gra karciana (ang. Gwent: The Witcher Card Game) – komputerowa kolekcjonerska gra karciana oparta na modelu free-to-play, stworzona przez polskie studio CD Projekt Red i wydana na platformach Microsoft Windows, PlayStation 4, Xbox One, iOS oraz Android. Tytuł stanowi samodzielną, bardziej rozbudowaną wersję minigry, która po raz pierwszy pojawiła się w grze Wiedźmin 3: Dziki Gon i szybko okrzyknięta została jedną z najlepszych w historii branży[2]. Do ogłoszenia prac nad produkcją doszło 13 czerwca 2016[3]. Od 24 maja 2017 gra znajdowała się w fazie otwartych beta testów[4]. Premiera gry na komputery osobiste odbyła się 23 października 2018. Wersje konsolowe ukazały się 4 grudnia 2018[5][6]. Premiera na platformie iOS odbyła się 29 października 2019[7]. 24 marca 2020 gra ukazała się na platformie Android[8]. Produkcja spotkała się z pozytywnym odbiorem krytyków, uzyskując wysokie średnie ocen w agregatorach[9]. Od czasu premiery gra doczekała się siedmiu rozszerzeń zatytułowanych Krwawa klątwa, Novigrad, Żelazna wola, Kupcy Ofiru, Pan Lusterko[10], Wiedźmini[11] oraz Cena władzy.

Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Gwint jest cyfrową kolekcjonerską grą karcianą rozgrywającą się w świecie znanym z serii Wiedźmin. Gra oferuje zarówno tryb rozgrywki jednoosobowej, jak i tryby rozgrywki wieloosobowej. Tryb dla jednego gracza oferować ma w przyszłości rozbudowaną kampanię fabularną, udostępnianą w odcinkach. Natomiast gra wieloosobowa polega na rywalizacji ze sobą graczy, za pomocą sukcesywnie kompletowanych talii kart, podzielonych na sześć różnorodnych frakcji. W grze wieloosobowej gracze mają możliwość potyczki z losowym przeciwnikiem lub przyjacielem oraz możliwość gry rankingowej z przeciwnikami o podobnych rangach[2].

Przebieg gry

[edytuj | edytuj kod]

Na początku potyczki każdy z graczy losuje dziesięć przypadkowych kart ze swojej talii, z których dwie może potem wymienić (trzy, jeśli to on zaczyna). W każdej turze można wykonać tylko jedną z dwóch możliwych akcji. Dostępnymi możliwościami są położenie karty na polu bitwy, oraz pas, czyli rezygnacja z wykonywania dalszych akcji aż do skończenia rundy. Możliwe jest też użycie umiejętności swojego dowódcy, który został wybrany przy tworzeniu talii, nie jest to jednak zaliczane jako zagranie karty i odbywa się razem z tym. Karty jednostek umieszczane są w dwóch rzędach, odpowiadającym kolejno jednostkom walczącym wręcz oraz jednostkom walczącym w atakach dystansowych. Każda potyczka dzieli się na trzy rundy. Celem gry jest uzyskanie większej liczby punktów niż przeciwnik w dwóch z trzech rund[12].

Frakcje

[edytuj | edytuj kod]

Do dyspozycji gracza oddano sześć grywalnych frakcji: królestwa północy, Scoia'tael, potwory, Skellige, Cesarstwo Nilfgaardu oraz Syndykat, dodany w specjalnie poświęconym mu dodatku Novigrad w lipcu 2019 roku[13]. Każda frakcja ma niepowtarzalny charakter i mechanikę oraz sześciu różnych dowódców[14].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Sukces minigry

[edytuj | edytuj kod]

19 maja 2015 światową premierę miała gra Wiedźmin 3: Dziki Gon[15]. Tytuł okazał się dużym sukcesem artystycznym, jak i komercyjnym[16]. Jednym z najlepiej ocenianych elementów produkcji stała się zaimplementowana w niej minigra karciana gwint, której nazwa została zaczerpnięta z twórczości Andrzeja Sapkowskiego, mimo że nie stanowiła dokładnego odwzorowania gry wykreowanej przez pisarza w powieściach z cyklu o wiedźminie[17]. Choć minigra stanowiła tylko jedną z wielu aktywności pobocznych dostępnych Wiedźminie 3, dzięki znacznemu stopniu dopracowania zyskała duże grono fanów, podejmujących próby przeniesienia jej poza obszar gry, której stanowiła część. 14 czerwca 2015 roku ukazała się fanowska modyfikacja do gry Tabletop Simulator, która wprowadzała możliwość rozgrywania w niej gwintowych potyczek[18]. 6 lipca 2015 roku grupa fanów zainaugurowała stronę internetową, która umożliwiała grę w gwinta poprzez przeglądarkę internetową z innymi graczami. Strona internetowa została szybko zamknięta na skutek interwencji CD Projekt Red. Później pojawiały się podobne inicjatywy, wszystkie jednak także były usuwane[19]. Na skutek tego zainteresowania, studio podjęło jednak prace nad własnym projektem. 6 czerwca 2016 roku został złożony wniosek o rejestrację znaku towarowego gry[20]. Do oficjalnego ogłoszenia tytułu przez twórców doszło 13 czerwca 2016 roku. Tego samego dnia została uruchomiona dla chętnych graczy możliwość zapisu do udziału w beta testach gry[3].

Wersja beta

[edytuj | edytuj kod]

Zamknięta wersja beta gry, której start pierwotnie planowany był na wrzesień 2016 roku, ostatecznie została udostępniona 26 października 2016 roku. Dostęp do zamkniętej bety otrzymywali gracze na podstawie zaproszenia, wysyłanego do osób, które uprzednio zapisały się do listy chętnych za pomocą formularza na specjalnie dedykowanej stronie internetowej[21]. W trakcie trwania zamkniętych testów gry, studio zajmujące się produkcją opuścił główny projektant rozgrywki – Damien Monnier. Koniec współpracy nastąpił za porozumieniem stron, ale studio nie podało do oficjalnej wiadomości przyczyny odejścia kluczowego pracownika. Zgodnie z oświadczeniem producenta, zmiany kadrowe miały jednak nie wpłynąć na tempo prac nad projektem[22]. Rejestracja nowych graczy do testowania zamkniętej wersji beta gry została zamknięta 14 maja 2017 roku[23], natomiast 24 maja 2017 oficjalnie zakończono tę fazę rozwoju projektu[24]. W ramach podziękowania za uczestnictwo, wszystkim uczestnikom zamkniętej bety studio udostępniło na należącej do siebie platformie cyfrowej dystrybucji GOG.com darmowy egzemplarz gry Wiedźmin 2: Zabójcy królów[25].

Rozwój gry

[edytuj | edytuj kod]

Tryb dla pojedynczego gracza ma w przyszłości składać się z regularnie udostępnianych kampanii. Dodatki mają oferować graczom zupełnie nowe doświadczenie w którym głównymi elementami ma być opowiadana historia i eksploracja, a w którym gwintowe pojedynki stanowić mają jedynie dodatek, zastępujący walkę z postaciami niezależnymi[2]. Ponadto dodatki mają wzbogacać grę o nowe karty. Pierwsze zapowiedziane rozszerzenie zostało zatytułowane Wojna Krwi.

Wojna krwi

[edytuj | edytuj kod]

Rozszerzenie zostało oficjalnie zapowiedziane 22 sierpnia 2017 roku. Fabuła dodatku miała skupiać się wokół postaci Meve, walecznej królowej Lyrii i Rivii, która zostaje zmuszona do odparcia wrogiej inwazji Cesarstwa Nilfgaardu, na swoje ziemie[26]. Ostatecznie projekt rozrósł się do rozmiarów samodzielnej gry, która została wydana 23 października 2018 jako Wojna Krwi: Wiedźmińskie opowieści[27].

Krwawa klątwa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze oficjalne rozszerzenie do gry. Do zapowiedzi produkcji doszło 4 marca 2019 roku[28]. Rozszerzenie wzbogaciło grę o przeszło 100 nowych kart, a także o dwanaście słów kluczowych i powiązanych z nimi nowych mechanik. Fabuła dodatku koncentruje się na postaci wampira Dettlaffa van der Ereteina, występującego wcześniej w dodatku do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon o tytule Krew i wino. Premiera dodatku miała miejsce 28 marca 2019[29].

Novigrad

[edytuj | edytuj kod]

17 czerwca 2019 roku zapowiedziano drugi oficjalny dodatek do gry zatytułowany Novigrad[13]. Dodatek wprowadził do tytułu 90 nowych kart, kilka nowych mechanik oraz Syndykat, nową grywalną frakcję. Fabuła skupiona jest wokół tytułowego Novigradu, kupieckiego miasta położonego u ujścia Pontaru. Syndykat to organizacja powstała poprzez zrzeszenie się wszystkich gangów miasta. Premiera rozszerzenia odbyła się 28 czerwca 2019[30].

Żelazna wola

[edytuj | edytuj kod]

Trzecie rozszerzenie do gry. Wprowadziło 80 nowych kart, w tym przypisane do konkretnych frakcji, jak i neutralne, które mogą zostać dołączone do każdej talii. Wprowadzane zostały również nowe mechaniki, takie jak zbroja czy barykada. Tłem fabularnym jest wojna pomiędzy Redanią a innymi królestwami północnymi. Premiera rozszerzenia odbyła się 2 października 2019[31].

Kupcy Ofiru

[edytuj | edytuj kod]

Czwarte rozszerzenie tytułu. Wzbogaciło grę o 70 nowych kart powiązanych tematycznie z tytułową krainą, inspirowanym bliskim wschodem Ofirem. Pojawiły się również dwie nowe mechaniki. Pierwszą są tzw. manewry bojowe, które zwiększają możliwości w zakresie modyfikowania swojej talii, drugą są natomiast scenariusze, czyli artefakty przypisane do danej frakcji. Premiera dodatku odbyła się 9 grudnia 2019[32].

Pan Lusterko

[edytuj | edytuj kod]

Piąty oficjalny dodatek do gry. Fabuła rozszerzenia skupia się na Gaunterze o’Dimie, czyli tytułowym Panie Lusterko, który jest głównym antagonistą dodatku do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon pod tytułem Serca z kamienia. Piąte rozszerzenie wprowadziło 70 nowych kart, nowy typ kart legendarnych oraz nowe rodzaje mechaniki, takie jak: Oddanie, Echo, Weteran, Spisek, Symbioza, Zasłona i Rozdarcie. Premiera dodatku Pan Lusterko odbyła się 30 czerwca 2020[33].

Wiedźmini

[edytuj | edytuj kod]

Szósty dodatek do gry. Fabuła skupia się na wiedźmińskim zakonie. Rozszerzenie wzbogaciło grę o 70 nowych kart, wprowadzono również nowe pojęcie – adrenalinę. Premiera dodatku odbyła się 8 grudnia 2020[34].

Cena władzy

[edytuj | edytuj kod]

Siódmy dodatek do gry. Rozszerzenie wprowadza do Gwinta 26 nowych kart i modyfikuje ogólny balans tworzenia talii. Premiera odbyła się 8 czerwca 2021[35][36].

Zakończenie wspierania

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2022 roku CD Projekt Red ogłosiło zakończenie wspierania Gwinta. Postanowiono jednak oddać dalsze rozwijanie gry w ręce społeczności w ramach „Projektu Gwentfinity”[37]. Ostatnia oficjalna aktualizacja ukazała się 17 października 2023 roku[1]. W tym dniu powołana została również Rada ds. Balansu, w której to gracze głosują nad zmianami w kartach[38].

Gwent Masters

[edytuj | edytuj kod]

Gwent Masters to planowany cykl rozgrywek rankingowych i turniejów e-sportowych Gwinta. Zostanie on oparty na sezonowym systemie rywalizacji Pro Ladder, oddzielonym od innych rozgrywek rankingowych, w którym najlepsi gracze rywalizować będą o tzw. „punkty koron”. Ponadto twórcy gry planują organizację oficjalnych i licencjonowanych turniejów best-of-five, skierowanych dla profesjonalnych graczy. Zostały one podzielone na trzy poziomy. Osiem turniejów Open będzie dostępnych dla ośmiu graczy posiadających największą liczbę punktów koron pod koniec każdego sezonu rozgrywek. Cztery konkursy Challenger, będą rozgrywane co drugi sezon. a udział w nich wezmą zarówno uczestnicy turniejów Open, jak i gracze z nominacji dewelopera tytułu. Sukcesy w konkursach wiązać się będą z wysokimi nagrodami pieniężnymi[39].

Całość zmagań w każdym sezonie ma kończyć wielkie wydarzenie Gwent World Masters, czyli finał całych rozgrywek, w którym zawodnicy walczyć będą o tytuł mistrza świata. Suma nagród Gwent World Masters ma wynieść ćwierć miliona dolarów. Rekrutacja do finałów będzie się odbywać ze zwycięzców Challengerów oraz spośród osób z największą całkowitą liczbą koron w rankingu Pro Ladder[39].

Odbiór gry

[edytuj | edytuj kod]
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
CD-Action PC: 8/10[40]
Edge 8/10[9]
Game Informer 8,5/10[41]
Gry-Online 7,5/10[42]
GameSpot 8/10[43]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

PC: 80/100 (z 6 recenzji)[9]

Przed premierą

[edytuj | edytuj kod]

Przedpremierowa wersja gry spotkała się z ciepłym przyjęciem ze strony krytyków oraz mediów branżowych. Vince Ingenito z serwisu IGN porównał grę do cyfrowych gier karcianych Hearthstone oraz Magic: The Gathering. Stwierdził jednak, że bardziej przypadł mu do gustu Gwint[44]. Mateusz Araszkiewicz z serwisu Gry-Online testując wersję beta Gwinta, docenił zmiany, jakie twórcy wprowadzili względem podstawowej formuły minigry oraz fakt, że udało się tego dokonać przy jednoczesnym zachowaniu ducha oryginału[45]. Kamil Ostrowski z serwisu Gram.pl uznał produkcję za koncepcyjnie ciekawą i wciągającą[46].

Po premierze

[edytuj | edytuj kod]

Gra spotkała się z dobrym przyjęciem wśród krytyków, osiągając średnią wynoszącą 80/100 z 6 recenzji w serwisie Metacritic[9]. Alessandro Barbosa z serwisu GameSpot w swojej recenzji zachwalał niezwykle wciągającą rozgrywkę oraz mnogość technik których skuteczne opanowanie może doprowadzić do zwycięstwa, jednocześnie wskazał, że tempo w jakim toczą się mecze dla niektórych może okazać się zbyt wolne. Ogółem przyznał tytułowi ocenę 8/10[43]. Suriel Vazquez z serwisu Game Informer także dobrze przyjął produkcję, w swojej recenzji zwracając uwagę na dużą dowolność strategii jaką oferuje tytuł oraz na dobrze zaprojektowany system progresji, ogółem przyznając jej ocenę 8,5/10[41]. Gra przypadła do gustu również Hubertowi Sosnowskiemu z serwisu Gry-Online, który chwalił produkcję za wykreowany przez nią klimat, nastrojową muzykę, jakość i poziom artystyczny grafiki oraz za dobrze przemyślaną rozgrywkę, która według niego zaprezentowała świeże podejście w gatunku gier karcianych. Zdaniem recenzenta mechanika gry zawierała jednak pewne luki, a grę trapiły także drobne błędy techniczne. Ostatecznie przyznał grze ocenę 7,5/10[42]. Piotr Grabiec z serwisu Spider’s Web, który podjął się zrecenzowania gry w wersji mobilnej docenił to, jak twórcom udało się przygotować rozgrywkę na niewielkich ekranach[47].

Nominacje i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Gra uzyskała nominację w kategorii „Najbardziej obiecująca nowa gra e-sportowa” podczas SXSW Gaming Awards 2019[48] oraz nominację w kategorii „Najlepsza oprawa artystyczna w polskiej grze” podczas Digital Dragons Awards 2019[49].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Aktualizacja 11.10 — lista zmian [online], GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana, 16 października 2023 [dostęp 2023-11-02] (pol.).
  2. a b c Gwint: Wiedźmińska gra karciana. Gry-Online. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  3. a b Adrian Werner: Samodzielny Gwint już oficjalnie. Karcianka dostanie kampanię fabularną i beta testy. Gry-Online, 13 czerwca 2016. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  4. Łukasz Szliselman: Publiczna beta Gwinta: Wiedźminskiej gry karcianej ruszy w przyszłą środę. Gry-Online. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  5. Znamy datę premiery Gwinta i kampanii Thronebreaker. Gry-Online, 2018-09-18. [dostęp 2018-10-08].
  6. Poznajcie datę Homecomingu!. CD Projekt Red. [dostęp 2018-10-08].
  7. Gwint: Wiedźmińska gra karciana iOS. Gry-Online. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  8. Gwint: Wiedźmińska gra karciana Android. Gry-Online. [dostęp 2020-01-10]. (pol.).
  9. a b c d Gwent: The Witcher Card Game. Metacritic. [dostęp 2020-01-04]. (ang.).
  10. DLC i dodatki do gry Gwint: Wiedźmińska gra karciana. Gry-Online. [dostęp 2020-08-07].
  11. Poznajcie Wiedźminów! [online], GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana [dostęp 2021-02-21] (pol.).
  12. Jan Dominiak: Wiedźmin 3 – Jak grać w gwinta?. Eurogamer.pl, 2015-07-31. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  13. a b Novigrad drugim dodatkiem do Gwinta. Gry-Online. [dostęp 2020-01-24]. (pol.).
  14. Łukasz Telesiński: Gwint – poradnik do gry. Gry-Online. [dostęp 2018-01-24].
  15. Wiedźmin 3: Dziki Gon. Gry-Online. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  16. Wiedźmin 3: Dziki Gon – Iwiński wyjaśnia przyczyny sukcesu gry. Gry-Online, 18 marca 2016. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  17. Tomasz Mileczko: Geneza Gwinta. Skąd się wziął, kto go wymyślił i co wiemy o nim z książek?. Komputer Świat, 6 czerwca 2017. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  18. Wiedźmin 3: Dziki Gon – karcianka Gwint dostępna jako mod do Tabletop Simulator. Gry-Online, 14 czerwca 2015. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  19. Wiedźmin 3: Dziki Gon – karcianka Gwint dostępna w przeglądarkach. Gry-Online, 6 lipca 2015. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  20. Gwent: The Witcher Card Game – samodzielna wersja Gwinta z Wiedźmina 3 w produkcji?. Gry-Online, 8 czerwca 2016. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  21. Janusz Guzowski: Gwint w zamkniętych beta-testach. Gry-Online, 26 października 2016. [dostęp 2020-03-01]. (pol.).
  22. Aleksander Jurek: Główny projektant Gwinta odchodzi z CD Projekt RED. Gry-Online, 8 listopada 2016. [dostęp 2024-11-24]. (pol.).
  23. Krzysztof Mysiak: Wieści ze świata (Gwint, Steam, sterowniki GeForce) 12/5/2017. Gry-Online, 12 maja 2017. [dostęp 2024-11-24]. (pol.).
  24. Jakub Błażewicz: Gwint: Wiedźmińska gra karciana - wystartowały otwarte beta-testy. Gry-Online, 24 maja 2017. [dostęp 2024-11-24]. (pol.).
  25. Jakub Błażewicz: Wiedźmin 2: Zabójcy Królów za darmo dla uczestników zamkniętej bety Gwinta. Gry-Online, 23 maja 2017. [dostęp 2024-11-24]. (pol.).
  26. Gwint: Wojna Krwi nadchodzi!. PlayGwent.com, 2017-08-22. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  27. Jakub Błażewicz: Gwint – kampania fabularna dopiero w 2018 roku. Gry-Online, 2017-11-22. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  28. Nadchodzi Krwawa klątwa – pierwszy dodatek do Gwinta. Gry-Online, 4 marca 2019. [dostęp 2020-01-24]. (pol.).
  29. Gwint: Krwawa klątwa. Gry-Online. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  30. Gwint: Novigrad. Gry-Online. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  31. Gwint: Żelazna wola. Gry-Online. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  32. Gwint: Kupcy Ofiru. Gry-Online. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  33. Gwint: Pan Lusterko, Gwent: Master Mirror. Gry-Online. [dostęp 2020-08-06].
  34. Wiedźmini – nowy dodatek do Gwinta już dostępny! [online], CD Projekt, 8 grudnia 2020 [dostęp 2021-05-30].
  35. Dawno Temu na Stosie już tu jest! [online], CD PROJEKT RED [dostęp 2021-06-09] (pol.).
  36. Aktualizacja 9.0 – lista zmian [online], CD PROJEKT RED [dostęp 2021-06-09] (pol.).
  37. Jakub Błażewicz, Zmierzch Gwinta, CDP kończy rozwój Wiedźmińskiej gry karcianej | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl, 5 grudnia 2022 [dostęp 2023-11-02] (pol.).
  38. FAQ Rady ds. Balansu – Czym jest? Jak głosować? [online], GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana, 16 października 2023 [dostęp 2023-11-02] (pol.).
  39. a b Krzysztof Sobiepan: Gwint dostanie kampanię solo z Meve; szczegóły GWENT Masters. Gry-Online, 2017-08-22. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  40. Gwint: Wiedźmińska gra karciana – recenzja. „CD-Action”, listopad 2018. Bauer. (pol.). 
  41. a b Suriel Vazquez: Gwent: The Witcher Card Game. Game Informer, 2 listopada 2018. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  42. a b Hubert Sosnowski: Recenzja gry Gwint: Wiedźmińska Gra Karciana – karty na stół. Gry-Online, 6 listopada 2018. [dostęp 2020-01-10]. (ang.).
  43. a b Alessandro Barbosa: Gwent Review – Heart Of The Cards. GameSpot, 31 października 2018. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  44. Vince Ingenito: Opinion: The Witcher 3's Gwent is a better card game than Hearthstone. IGN, 2015-05-21. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  45. Mateusz Araszkiewicz: Graliśmy w betę Gwinta – karcianka od twórców Wiedźmina ma potencjał. Gry-Online, 30 października 2016. [dostęp 2020-01-24]. (pol.).
  46. Kamil Ostrowski: Gwint i pierwsze wrażenia z betatestów, czyli CD Projekt RED i historia jednego spin-offa. Gram.pl, 06.11.2016. [dostęp 2020-01-24]. (pol.).
  47. Piotr Grabiec: Sprawdzamy, jak działa mobilna karcianka w uniwersum Wiedźmina, czyli Gwint na iPhone’a i iPada. Spider's Web. [dostęp 2020-01-11]. (pol.).
  48. Logan Trent: Here Are Your 2019 SXSW Gaming Awards Finalists!. South by Southwest, 11 lutego 2019. [dostęp 2020-03-06]. (ang.).
  49. Adrian Werner: Nominacje do Digital Dragons Awards – Frostpunk i Thronebreaker liderami. Gry-Online, 8 kwietnia 2019. [dostęp 2020-03-06]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]