Rekowski XI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gynz)
Herb Rekowski XI

Rekowski XI (Gynz-Rekowski, Gynz) − hipotetyczny kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym miecz srebrny pomiędzy półksiężycem złotym w lewo z prawej i dwiema takimiż gwiazdami w słup z lewej. Klejnot nieznany, na hełmie sama korona. Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Hipotetyczny herb stworzony przez heraldyka niemieckiego Mülverstedta jako pierwotny herb Gynzów-Rekowskich.

Rodzina Rekowskich[edytuj | edytuj kod]

Rekowski to jedno z najbardziej znanych nazwisk kaszubskich. Pochodzi od wsi Rekowo. Wieś ta była od początku własnością odrębnych rodzin, które przyjmowały następnie wspólne nazwisko odmiejscowe. Wedle dokumentu z 1638 roku, powołującego się na przywilej z 1528 roku, w Rekowie siedziały rody: Wotoch, Stip, Dorzik, Mrozik oraz Fritz (Fritze, Friz). W XVIII-XIX wieku dzielili się na linie: Wantochów (Wotochów), Stypów, Wryczów (Wrycza) i Gynzów (Günz). Herb Rekowski XI to hipotetyczny pierwotny herb Gynzów-Rekowskich, zrekonstruowany na podstawie elementów ze środkowego pólka ich herbu. W rzeczywistości był to jeden z herbów Wryczów-Rekowskich.

Rodzina Rekowskich-Gynzów[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Rekowski IX.

Rodzina Rekowskich-Wryczów[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Rekowski VI.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Rekowski (Reckowski, Reckowsky, Rekoskie, Rekowsky) z przydomkiem Gynz (Ginz, Güntz, Günz), według Pragerta właściwie z przydomkiem Wrycz.

Zarówno Rekowscy-Gynzowie i Wryczowie jak i bez przydomków, notowani byli z szeregiem innych herbów. Pełna lista w haśle Rekowski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 134-135, 266. ISBN 978-83-927383-6-7.