György von Hevesy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
György von Hevesy

György von Hevesy (ur. 1 sierpnia 1885 w Budapeszcie, zm. 5 lipca 1966 we Fryburgu Bryzgowijskim) – fizykochemik węgierski, laureat Nagrody Nobla 1943. Pochodził z rodziny węgierskich Żydów.

Profesor uniwersytetów w Budapeszcie, Fryburgu Bryzgowijskim, Sztokholmie oraz Instytutu N. Bohra w Kopenhadze[1].

Odkrył (wspólnie z Costerem) hafn[1]. Wprowadził (wraz z Panethem) wskaźniki promieniotwórcze[1][2]. Określił wartościowość aktynu[1]. Odkrył promieniotwórczość samaru. Rozdzielił (wraz z Brønstedem) izotopy rtęci stosując destylację frakcyjną[3]. Badał reakcje w ciałach stałych i dyfuzję w kryształach. W 1943 za zastosowanie metody wskaźników izotopowych do badań biologicznych otrzymał Nagrodę Nobla.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Chodkowski (red.): Mały słownik chemiczny. Wyd. V. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  2. H. Levi. George von Hevesy memorial lecture. George Hevesy and His Concept of Radioactive Indicators – In Retrospect.. „Eur J Nucl Med”. 1 (1), s. 3-10, 1976. PMID: 797570. 
  3. Encyklopedia Internautica: HEVESY György (1885-1966). Interia. [dostęp 2010-02-24].