H-11 Bolko
.jpg) H-11 Bolko | |
| Klasa | |
|---|---|
| Projekt | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
23 stycznia 2018[1] |
| Wodowanie |
8 października 2018 |
 Polska
| |
| Wejście do służby |
26 lutego 2020 |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
490 t |
| Długość |
29.2 m |
| Szerokość |
10.4 m |
| Zanurzenie |
4.2 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne po 1200 kW 2 pędniki azymutalne | |
| Prędkość |
12 węzłów[2] |
| Załoga |
10 |
H-11 Bolko – polski uniwersalny holownik projektu B860 w służbie 8. Flotylli Obrony Wybrzeża Marynarki Wojennej, zaprojektowany w Polsce i zbudowany w stoczni Remontowa Shipbuilding w Gdańsku jako pierwsza jednostka z sześciu zamówionych przez Inspektorat Uzbrojenia MON.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Przetarg na budowę jednostki rozstrzygnięto w listopadzie 2016 roku. W czerwcu 2017 roku MON podpisało umowę z wykonawcą. Cięcie blach na jednostkę prototypową, budowaną pod numerem B860/1, rozpoczęto 16 listopada 2017 roku, a uroczyste położenie stępki (przyspawanie okolicznościowego medalu do wykonanej już sekcji dna) miało miejsce 23 stycznia 2018 roku[3]. 8 października 2018 roku odbyło się uroczyste wodowanie i chrzest pierwszego holownika o nazwie „Bolko”. 10 stycznia 2020 roku, zakończyły się próby zdawczo-odbiorcze jednostki, a wejście do służby w składzie 12. Dywizjonu Trałowców nastąpiło 26 lutego 2020[4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Holownik ma 29,2 m długości i szerokość wynoszącą 10,4 m. Wyporność holownika wynosi 490 ton, natomiast uciąg jest szacowany na ponad 35 ton. Jednostkę napędzają dwa silniki wysokoprężne, każdy o mocy 1200 kW, pracujące na dwa pędniki azymutalne. Załoga holownika liczy 10 ludzi. Holownik nie będzie prowadził działań wyłącznie holowniczych w strukturach sił Marynarki Wojennej. Inne zadania to: podejmowania z wody materiałów niebezpiecznych i torped, transport osób i zaopatrzenia oraz neutralizacja zanieczyszczeń. Dodatkowo: przy wsparciu akcji ratowniczych, wsparciu logistycznym na morzu i w portach oraz wykonywaniu działań związanych z ewakuacją techniczną. Ostatnim z wykonywanych przez holowników zadań jest zabezpieczenie bojowe[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Położenie stępki holownika 860/1 - Remontowa Shipbuilding [online], www.remontowa-rsb.pl [dostęp 2020-07-21] (pol.).
- ↑ W Gdańsku zwodowano prototypowy holownik dla marynarki wojennej | Portal Stoczniowy [online], portalstoczniowy.pl [dostęp 2020-07-15] (pol.).
- ↑ Przemysław Gurgurewicz. Stępka nowego holownika MW. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 02/2018, s. 34-35, 2018. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
- ↑ Andrzej Nitka: Bolko - pierwszy holownik. 2020-02-26. [dostęp 2020-02-26].
- ↑ Altair – Na podstawie informacji 8. Flotylli Obrony Wybrzeża., Wodowanie i chrzest Holownika H-11 Bolko – Altair Agencja Lotnicza., „Altair”, 9 października 2018.
| Typy przedwojenne | |
|---|---|
| proj. B60 (od 1952) | |
| typy różne | |
| proj. H-300/II (od 1962) | |
| proj. B65 (od 1964) | |
| proj. H-800/IV (od 1970) | |
| proj. H-900/II (od 1979) | |
| proj. H-960 (od 1992) | |
| proj. B820 (od 1993) | |
| proj. B860 (od 2020) |
* w latach 1952–57 holowniki z tego okresu nosiły takie same numery z prefiksem BG, a wcześniej nazwy