Harald Christian Strand Nilsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z H. C. Strand Nilsen)
Harald Christian Strand Nilsen
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1971
Gjøvik

Klub

Gjøvik Skiklubb

Pierwsze punkty w PŚ

26.02 1991, Oppdal (13. miejsce - slalom)

Pierwsze podium w PŚ

30.01 1994, Chamonix
(3. miejsce - kombinacja)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
brąz Lillehammer 1994 Kombinacja
Puchar Świata (Gigant)
3. miejsce
1994/1995
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1994/1995
3. miejsce
1993/1994

Harald Christian Strand Nilsen (ur. 7 maja 1971 w Gjøviku) – norweski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Harald Christian Strand Nilsen pojawił się w 1989 roku, kiedy wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Aleyska. Jego najlepszym wynikiem było tam czternaste miejsce w slalomie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Zinal zajął czwarte miejsce w supergigancie, przegrywając walkę o podium ze swym rodakiem Lasse Kjusem. Na tej samej imprezie zajął także szóste miejsce w slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w sezonie 1990/1991. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 26 lutego 1991 roku w Oppdal, zajmując trzynaste miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 30 stycznia 1994 roku w Chamonix, zajmując trzecie miejsce w kombinacji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj inni Norwegowie: Kjetil André Aamodt i Lasse Kjus. W najlepszej trójce plasował się jeszcze pięciokrotnie, jednak nigdy nie odniósł zwycięstwa. Najpierw był drugi w gigancie 6 stycznia 1995 roku w Kranjskiej Gorze i dziewięć dni później w kombinacji w Kitzbühel, następnie zajmował trzecie miejsce 22 stycznia 1995 roku w Wengen oraz gigancie 4 lutego 1995 roku w Adelboden i 20 lutego 1995 roku w Furano. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1994/1995, kiedy zajął trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji giganta był trzeci, a w klasyfikacji kombinacji zajął drugie miejsce. W kombinacji był też między innymi trzeci w sezonie 1993/1994.

Największy sukces w karierze osiągnął w 1994 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer wywalczył brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji Nilsen zajmował 21. miejsce, tracąc do prowadzącego Kjusa 2,10 sekundy. W slalomie uzyskał czwarty wynik, co dało mu trzeci łączny wynik i brązowy medal. Ostateczne o 1,61 sekundy wyprzedził go Kjus, a o 0,59 sekundy lepszy był Aamodt. Na igrzyskach olimpijskich w Nagano wystartował tylko w gigancie, jednak nie ukończył już pierwszego przejazdu. Kilkukrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na rozgrywanych w 1997 roku mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był siódmy w kombinacji. Kilkukrotnie zdobywał medale mistrzostw Norwegii, w tym złote w kombinacji w latach 1992 i 1994 oraz supergigancie w 1995 roku. W 2003 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Kombinacja 3:17,53 min +1,61 s Norwegia Lasse Kjus
DNF1 19 lutego 1998 Japonia Nagano Gigant 2:38,51 min - Austria Hermann Maier

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
37. 13 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Supergigant 1:21,80 min +2,93 s Norwegia Atle Skårdal
9. 19 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Kombinacja 3:31,95 min +4,25 s Luksemburg Marc Girardelli
10. 23 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Gigant 1:58,63 min +3,59 s Włochy Alberto Tomba
7. 6 lutego 1997 Włochy Sestriere Kombinacja 3:10,40 min +3,66 s Norwegia Kjetil André Aamodt
DNF1 12 lutego 1997 Włochy Sestriere Gigant 2:48,23 min - Szwajcaria Michael von Grünigen
16. 12 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Gigant 2:19,31 min +3,49 s Norwegia Lasse Kjus
DSQ 10 lutego 2001 Austria St. Anton am Arlberg Slalom 1:39,66 min - Austria Mario Matt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
30. 5 kwietnia 1989 Stany Zjednoczone Aleyska Zjazd 1:28,93 min +3,21 s Kanada Ed Podivinsky
33. 7 kwietnia 1989 Stany Zjednoczone Aleyska Gigant 2:17,20 min +8,43 s Stany Zjednoczone Jeremy Nobis
14. 8 kwietnia 1989 Stany Zjednoczone Aleyska Slalom 1:39,32 min +4,35 s Włochy Sergio Bergamelli
19. 21 marca 1990 Szwajcaria Zinal Zjazd 1:19,42 min +3,02 s Norwegia Kjetil André Aamodt
4. 22 marca 1990 Szwajcaria Zinal Supergigant 1:24,30 min +1,90 s Norwegia Kjetil André Aamodt
12. 24 marca 1990 Szwajcaria Zinal Gigant 2:20,38 min +3,50 s Norwegia Lasse Kjus
6. 25 marca 1990 Szwajcaria Zinal Slalom 1:28,15 min +1,26 s Włochy Luigi Tacchini

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Francja Chamonix30 stycznia 1994 (kombinacja) – 3. miejsce
  2. Słowenia Kranjska Gora6 stycznia 1995 (gigant) – 2. miejsce
  3. Austria Kitzbühel15 stycznia 1995 (kombinacja) – 2. miejsce
  4. Szwajcaria Wengen22 stycznia 1995 (kombinacja) – 3. miejsce
  5. Szwajcaria Adelboden4 lutego 1995 (gigant) – 3. miejsce
  6. Japonia Furano20 lutego 1995 (gigant) – 3. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]