Hadle Szklarskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hadle Szklarskie
wieś
Ilustracja
Kościół parafialny (dawna cerkiew greckokatolicka)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Jawornik Polski

Liczba ludności (2021)

511[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-231[3]

Tablice rejestracyjne

RPZ

SIMC

0603780[4]

Położenie na mapie gminy Jawornik Polski
Mapa konturowa gminy Jawornik Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hadle Szklarskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hadle Szklarskie”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hadle Szklarskie”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hadle Szklarskie”
Ziemia49°54′32″N 22°17′25″E/49,908889 22,290278[1]

Hadle Szklarskiewieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Jawornik Polski[4]. Leży nad rzeką Mleczką.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy człon nazwy miejscowości ma w dopełniaczu formę: „Hadel”, na wzór odmiany kroplekropel[5].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Hadle Szklarskie[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0603796 Górni Koniec część wsi
0603804 Jamrozy część wsi
0603810 Kociuba część wsi
0603833 Łęgi osada
0603827 Pastwiska część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w roku 1377 na prawie wołoskim (jako pierwsza w Polsce) przez bojara ruskiego Ładomira Wołoszyna na mocy przywileju udzielonego mu przez Władysława Opolczyka, ówczesnego starostę generalnego ziem ruskich. Z dokumentu spadkowego zawartego w 1450 r. pomiędzy Janem Pileckim a Wacławem, księciem opolskim, gdzie wymienione są wsie z klucza łańcucko-kańczudzkiego: Hadle, Kraczkowa (Neudorf), Krzemyenycza, Wissoka, Halwygowa (Albigowa), Markowola (Markowa), Sanyna (Schonerwalt, Sonina), Kossina, Rogoszno, Głuchow, Jordanowa Wola, Syetesza (Sietesz), Gacz (Gać), Ostrów, Malawa, Hanczlowa (Henselshof, Handzlówka), Soleczska (Siedleczka), Hussów, Wolycza, Schwyathoslaffkowwa Wola[7].

W skład klucza dóbr, które posiadał Marcin Stadnicki w II poł. XVI w., wchodził między innymi Jawornik Polski z wsiami: Kosztowa, Huta Kosztowska, Laskówka i Hadle.

W nocy 4/5 grudnia 1942 roku okupanci niemieccy zamordowali w Hadlach Szklarskich trzech braci Deców (Bronisława, Stanisława, Tadeusza), którzy udzielali pomocy żydowskim uciekinierom[8].

Do 1946 roku wieś była zamieszkana w większości przez obywateli polskich, narodowości ukraińskiej, którzy w 1946 roku zostali przymusowo wysiedleni do ZSRR.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Hadle Szklarskie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[9] na listę zabytków wpisane są:

  • cerkiew greckokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego, zbudowana w 1792, odnowiona w 1911, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. Niepokalanego Serca NMP, nr rej.: A-89 z 21.05.2004. Parafię rzymskokatolicką pw. Niepokalanego Serca NMP erygowano w 1946 r. Należy do dekanatu Kańczuga[10].
  • cmentarz cerkiewny, j.w.
  • zespół dworski (XIX/XX w.), nr rej.: A-169 z 4.12.1986, składający się z dworu, parku, kuźni, stajni i oranżerii. Położony na wzniesieniu park krajobrazowy wzbogacony stawami otacza dobrze utrzymany dwór, pełniący obecnie funkcję ośrodka wypoczynkowego.
  • drewniany dworzec kolejki wąskotorowej z XIX/XX w., nr rej.: A-463 z 30.09.1991 (dec.: kolejka wąskotorowa Przeworsk-Dynów).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 40554
  2. Wieś Hadle Szklarskie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-18] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 348 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. Władysław Makarski: Nazwy miejscowe kilku wsi z Pogórza Dynowskiego. s. 152. [dostęp 2021-10-14]. (pol.).
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Akta Grodzkie i Ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwów tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego, 1888 rok, Tom 13, Termini terrestres Przeworscenses 1450.
  8. Aleksandra Namysło, Grzegorz Berendt (red.): Rejestr faktów represji na obywatelach polskich za pomoc ludności żydowskiej w okresie II wojny światowej. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej i Instytut Studiów Strategicznych, 2014, s. 412–413. ISBN 978-83-7629-669-2.
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 22 [dostęp 2016-01-10].
  10. Dekanat na stronie archidiecezji.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]