Hakodate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hakodate
Ilustracja
Widok miasta z góry Hakodate (2016)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

Hokkaido

Wyspa

Hokkaido

Region

Hokkaido

Zarządzający

Toshiki Kudō

Powierzchnia

677,87[1] km²

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


251 084[2]
370 os./km²

Nr kierunkowy

0138

Kod pocztowy

040-0001–042-0957

Położenie na mapie Hokkaido
Mapa konturowa Hokkaido, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hakodate”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, u góry znajduje się punkt z opisem „Hakodate”
Ziemia41°46′N 140°44′E/41,766667 140,733333
Strona internetowa

Hakodate (jap. 函館市 Hakodate-shi) – miasto i port w Japonii, położony w podprefekturze Oshima, w południowej części wyspy Hokkaido. Hakodate jest stolicą podprefektury Oshima. Miasto ma powierzchnię 677,87 km2 [1]. W 2020 r. mieszkały w nim 251 084 osoby, w 121 455 gospodarstwach domowych[2] (w 2010 r. 279 127 osób, w 125 956 gospodarstwach domowych)[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Port w Hakodate został otwarty dla handlu ze Stanami Zjednoczonymi w marcu 1854 roku na mocy traktatu z Kanagawy, wynegocjowanego przez komodora Matthew Perry’ego.

Wkrótce potem kilka krajów europejskich założyło tu swoje konsulaty. W 1898 roku powstał tu pierwszy w Japonii katolicki klasztor Tenshien[4]. Tu także swoją działalność zapoczątkował Japoński Kościół Prawosławny, otwierając w 1859 roku cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego[5].

We wrześniu 1976 roku radziecki pilot wojskowy, Wiktor Bielenko, uciekł ze swojego kraju, lądując samolotem MiG-25 na lotnisku w Hakodate.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Hakodate. Działają dwie linie tramwajowe o numerach: 2 i 5.

W mieście rozwinął się przemysł rybny, stoczniowy, drzewny, cementowy, maszynowy, chemiczny oraz rafineryjny[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 7.
  2. a b Statistics Bureau of Japan 2021 ↓.
  3. Statistics Bureau of Japan 2014 ↓.
  4. Japan Travel: Trappistine Convent (ang.), dostęp 07.02.2021. [dostęp 2021-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-17)].
  5. P. Paszkiewicz, W służbie Imperium Rosyjskiego 1721-1917. Funkcje i treści ideowe rosyjskiej architektury sakralnej na zachodnich rubieżach Cesarstwa i poza jego granicami, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, ISBN 83-85938-13-3, ss.235-236
  6. Hakodate, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-07-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]