49°04′19″N 22°46′07″E/49,071944 22,768611Halicz (góra)
|
||
.JPG) Widok z Rozsypańca. Na lewo Kopa Bukowska, na prawo Halicz. |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Pasmo | Bieszczady Zachodnie, Karpaty | |
| Wysokość | 1333 m n.p.m. | |
| Wybitność | 103[1] m | |
|
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
 Halicz
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Halicz
|
||
| 49°04′19″N 22°46′07″E/49,071944 22,768611 |
||
Halicz (1333 m) – trzeci pod względem wysokości szczyt w polskiej części Bieszczadów i całych Bieszczadach Zachodnich. Położony jest we wschodniej części grupy Tarnicy, pomiędzy Kopą Bukowską a Rozsypańcem. Jest zwornikiem dla biegnącego w kierunku wschodnim grzbietu kulminującego w Wołowym Garbie.
Cieszy się ogromną popularnością dzięki dookolnej panoramie na polską i ukraińską część Bieszczadów. Najlepiej widać z niego górną część doliny Sanu ciągnącą się w stronę Przełęczy Użockiej, a w kierunku południowo-wschodnim Rozsypaniec, Połoninę Bukowską z Kińczykiem Bukowskim oraz najwyższe bieszczadzkie szczyty z Pikujem. Przy dobrej widzialności można dostrzec szczyty Gorganów.
Według legendy w średniowieczu zbiegały się tu granice Polski, Węgier i Rusi. Ciekawa flora. Z rzadkich w Polsce roślin występuje tutaj m.in. arnika górska, chaber Kotschyego, tojad bukowiński, zaraza macierzankowa i turzyca dacka[2].
Piesze szlaki turystyczne[edytuj]
szlak czerwony Wołosate – Rozsypaniec – Halicz – Przełęcz pod Tarnicą – Szeroki Wierch – Ustrzyki Górne (fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego):
-
- z Wołosatego przez Rozsypaniec 3.35 h (↓ 2.30 h)
- z Przełęczy pod Tarnicą (1275 m n.p.m.) 1.35 h (z powr. 1.15 h)
-
Przypisy
- ↑ Analiza wybitności polskich szczytów w Karpatach
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
Bibliografia[edytuj]
- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
|
|||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
