Hallett (stacja antarktyczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hallett
Hallett Station
Przynależność państwowa

 Stany Zjednoczone
 Nowa Zelandia

Data założenia

1957

Liczba personelu

maks.: 16

Wysokość

5 m n.p.m.

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, na dole znajduje się punkt z opisem „Hallett”
Ziemia72°19′S 170°13′E/-72,316667 170,216667

Hallett – nieistniejąca obecnie stacja polarna należąca do Stanów Zjednoczonych i Nowej Zelandii, położona na Ziemi Wiktorii na Antarktydzie.

Położenie i warunki[edytuj | edytuj kod]

Mapa topograficzna okolic stacji Hallett

Stacja znajdowała się na przylądku Cape Hallett, na północnym krańcu półwyspu Hallett, na Wybrzeżu Borchgrevinka nad Morzem Rossa. Nazwa stacji pochodzi od przylądka, a ten został nazwany przez Jamesa Rossa nazwiskiem członka jego wyprawy[1]. Stacja oprócz części mieszkalnej posiadała budynek, w którym napełniano balony, chatki geomagnetyczne i wieżę do obserwacji zórz. Transport do stacji odbywał się głównie drogą morską, aż do 1961, kiedy wylądował tam pierwszy samolot wyposażony w płozy[2].

Historia i działalność[edytuj | edytuj kod]

Budowa wspólnej amerykańsko-nowozelandzkiej stacji rozpoczęła się w antarktycznym lecie 1956/57, w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego. Z obszaru na którym powstała stacja przegnano ponad 8000 pingwinów Adeli i zabezpieczono obszar siatką, aby zapobiec ich powrotowi. Stacja rozpoczęła działalność w lutym 1957[2]. Była ona wykorzystywana głównie do badań geofizycznych, a następnie biologicznych[1].

Mount Herschel widziana z przylądka Hallett w styczniu 2006

W Boże Narodzenie 1962 roku pożar zniszczył pierwszy budynek, zawierający warsztat i zbiory naukowców. W marcu 1964 pożar zniszczył główny budynek naukowy i wieżę. Po tym zdarzeniu stacja była wykorzystywana już tylko przez Amerykanów, w sezonie letnim, choć okresowo wspierała badania nowozelandzkie. W lecie 1967/68 Sir Edmund Hillary poprowadził z niej wyprawę na Mount Herschel[2].

Stacja została ostatecznie opuszczona w 1973 roku. Od 1984 do 1987 r. przeprowadzono prace rozbiórkowe, a wartościowy sprzęt zabrano do nowozelandzkiej bazy Scott. Polarnicy zbudowali kopce lęgowe, aby zachęcić pingwiny do powrotu. W latach 90. Amerykanie zdemontowali stary zbiornik paliwa, a na początku lat 2000. usunięto pozostałe budowle. Pingwiny ponownie zajęły obszar dawnej stacji[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c U.S. Stations and Camps in Antarctica. NASA Quest, 2009-06-12. [dostęp 2015-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-09)].
  2. a b c d Cape Hallett Station. [w:] Scott Base [on-line]. Antarctica New Zealand, 2005. [dostęp 2015-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-22)].
  3. Waste management and remediation. Antarctica New Zealand. [dostęp 2015-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)].