Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2022 – sztafeta 4 × 400 m mężczyzn
| Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2022 | |||
| |||
| Miejsce | |||
|---|---|---|---|
| Termin |
20 marca 2022 | ||
| Liczba ekip |
13 | ||
| Obiekt rozgrywek | |||
 Złoty medal
|
|||
 Srebrny medal
|
|||
 Brązowy medal
|
|||
Sztafeta 4 × 400 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw świata w Štark Arena w Belgradzie.
Tytułu mistrzowskiego z 2018 nie obroniła reprezentacja Polski, która zajęła czwarte miejsce.
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
| Data | Godzina[1][a] | |
|---|---|---|
| 20 marca | 11:10 | Eliminacje |
| 19:40 | Finał |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
W poniższej tabeli przedstawiono (według stanu przed rozpoczęciem mistrzostw) halowe rekordy świata[2], poszczególnych kontynentów[2], halowych mistrzostw świata[2] oraz najlepszy wynik na listach światowych w 2022[2].
| Reprezentacja | Wynik | Miejsce | Data | |
|---|---|---|---|---|
| Halowy rekord świata |  Houston
|
3:01,51 | Clemson
|
9 lutego 2019(dts) |
| Rekord halowych mistrzostw świata |  Polska
|
3:01,77 |  Birmingham
|
4 marca 2018(dts) |
| Halowy rekord Afryki |  Nigeria
|
3:07,95 | Sopot
|
8 marca 2014(dts) |
| Halowy rekord Ameryki Południowej |  Brazylia
|
3:10,50 |  Paryż
|
8 marca 1997(dts) |
| Halowy rekord Ameryki Północnej | Texas A&M University
|
3:01,39 | College Station
|
10 marca 2018(dts) |
| Halowy rekord Australii i Oceanii |  Australia
|
3:08,49 |  Sewilla
|
10 marca 1991(dts) |
| Halowy rekord Azji |  Japonia
|
3:05,90 | Maebashi
|
6 marca 1999(dts) |
| Halowy rekord Europy | Polska
|
3:01,77 | Birmingham
|
4 marca 2018(dts) |
| Listy światowe | Georgia
|
3:02,59 | College Station
|
26 lutego 2022(dts) |
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
| WR – rekord świata | CR – rekord mistrzostw świata | NR – rekord kraju | AR – rekord kontynentu | WL – najlepszy wynik na listach światowych w sezonie 2022 | SB – najlepszy wynik w sezonie |
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Awans: Dwie najlepsze z każdego biegu (Q) oraz dwie z najlepszymi czasami wśród przegranych (q).
Źródło: World Athletics[3].
Finał[edytuj | edytuj kod]
Źródło: World Athletics[4].
| Pozycja | Tor | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
 |
5 |  Belgia |
Julien Watrin, Alexander Doom, Jonathan Sacoor, Kévin Borlée | 3:06,52 | 
|
 |
6 | Hiszpania |
Bruno Hortelano, Iñaki Cañal, Manuel Guijarro, Bernat Erta | 3:06,82 |
|
 |
3 |  Holandia |
Taymir Burnet, Nick Smidt, Terrence Agard, Tony van Diepen | 3:06,90 |
|
| 4. | 1 | Polska |
Tymoteusz Zimny, Mateusz Rzeźniczak, Maksymilian Klepacki, Kajetan Duszyński | 3:07,81 |
|
| 5. | 4 |  Czechy |
Patrik Šorm, Vít Müller, Tadeáš Plaček, Pavel Maslák | 3:07,98 | |
| 6. | 2 | Wielka Brytania |
Ben Higgins, Alex Haydock-Wilson, Samuel Reardon, Guy Learmonth | 3:08,30 |
|
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czasu lokalnego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Men's 4x400 Metres Relay – Timetable. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (ang.).
- ↑ a b c d Records by Event – 4x400 Metres Relay Men Indoor. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (ang.).
- ↑ 4 x 400 Metres Relay Men - Round 1. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (ang.).
- ↑ 4 x 400 Metres Relay Men - Final. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-20)]. (ang.).
| Mężczyźni | |
|---|---|
| Kobiety |
