Hannelore Trabert
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Hannelore Trabert z domu Swienty (ur. 16 czerwca 1938 w Berlinie[1]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka, wicemistrzyni Europy z 1966. W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.
Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Renate Meyer, Erika Rost, Trabert i Kirsten Roggenkamp) na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie, a w biegu na 60 metrów zajęła 5. miejsce w finale[2].
Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie Trabert zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która biegła w składzie: Meyer, Trabert, Karin Frisch i Jutta Stöck. W finale biegu na 100 metrów zajęła 8. miejsce, a w biegu na 200 metrów 7. miejsce[3]. Była czwarta w biegu na 50 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze, a sztafeta 4 × 1 okrążenie z jej udziałem została zdyskwalifikowana[4].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Meyer, Trabert, Christa Eisler i Rost) na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie, a w biegu na 50 metrów zdobyła brązowy medal[5].
Była mistrzynią RFN w biegu na 100 metrów w 1966, wicemistrzynią w 1967 i brązową medalistką w 1965[6], mistrzynią w biegu na 200 metrów w 1967 i wicemistrzynią w 1966[7] oraz mistrzynią w sztafecie 4 × 100 metrów w 1968 i 1969[8]. Była również mistrzynią halowych mistrzostw RFN w biegu na 60 metrów w 1968, wicemistrzynią w 1965 i 1966 oraz brązową medalistką w 1963 i 1967[9], a także halową mistrzynią w sztafecie w latach 1965–1968[10].
Hannelore Trabert wyrównywała rekordy RFN w biegu na 100 metrów (11,4 s 6 sierpnia 1966 w Hanowerze) i w sztafecie 4 × 100 metrów (44,5 s 4 września 1966 w Budapeszcie)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 469 [dostęp 2018-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 67-68.
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527, 528, 530 [dostęp 2018-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 68-69.
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 69-70.
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (100m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (200m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Damen – Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (60m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften - Halle (Staffel - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 213 i 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).