Hanoi Hannah

Trịnh Thị Ngọ
Hanoi Hannah
Data i miejsce urodzenia	1931 ; Hanoi
Data i miejsce śmierci	30 września 2016 ; Ho Chi Minh
Zawód, zajęcie	spikerka radiowa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hanoi Hannah, właśc. Trịnh Thị Ngọ (ur. 1931^[1] w Hanoi, zm. 30 września 2016 w Ho Chi Minh)^[2] – wietnamska spikerka radiowa. Podczas wojny w Wietnamie na antenie północnowietnamskiej rozgłośni radiowej Głos Wietnamu nadawała wiadomości propagandowe skierowane do żołnierzy amerykańskich, zyskując przydomek Hanoi Hannah (pol. „Hanna z Hanoi”)^[3].

Pracę w Głosie Wietnamu rozpoczęła w 1955 roku jako spikerka angielskojęzycznego programu emitowanego za granicę. Używała wówczas przydomka Thu Hương („zapach jesieni”). W 1965 roku, wkrótce po przybyciu do Wietnamu Południowego pierwszych amerykańskich oddziałów lądowych, rozpoczęto nadawanie specjalnego programu propagandowego, którego celem było osłabienie morale żołnierzy^[3]. W ramach nadawanego trzy razy dziennie programu Hanoi Hannah wyczytywała nazwiska poległych i wziętych do niewoli Amerykanów, przedstawiała wiadomości oraz wygłaszała hasła mające wywołać zwątpienie w słuszność wojny. Całość uzupełniana była piosenkami antywojennymi^[1]. Program był transmitowany do wycofania się wojsk amerykańskich z Wietnamu w 1975 roku^[3].

Po zakończeniu wojny zamieszkała w Ho Chi Minh. W latach 90. pracowała w telewizji^[3].

Zobacz też

Tokijska Róża

Przypisy

↑ ^a ^b Rosalind Miles, Robin Cross: Hell Hath No Fury: True Stories of Women at War from Antiquity to Iraq. Random House LLC, 2008, s. 297. (ang.).
↑ Mike Ives: Trinh Thi Ngo, Broadcaster Called ‘Hanoi Hannah’ in Vietnam War, Dies. nytimes.com, 2016-10-04. [dostęp 2016-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-05)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Philip Shenon: Ho Chi Minh City Journal; Hanoi Hannah Looks Back, With Few Regrets. nytimes.com, 1994-11-26. [dostęp 2013-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-23)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Don North: The Search for Hanoi Hannah. PsyWarrior. [dostęp 2013-12-23]. (ang.).

[hhnf-1] Rosalind Miles, Robin Cross: Hell Hath No Fury: True Stories of Women at War from Antiquity to Iraq. Random House LLC, 2008, s. 297. (ang.).

[nytimes-2] Mike Ives: Trinh Thi Ngo, Broadcaster Called ‘Hanoi Hannah’ in Vietnam War, Dies. nytimes.com, 2016-10-04. [dostęp 2016-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-05)]. (ang.).

[nyt-3] Philip Shenon: Ho Chi Minh City Journal; Hanoi Hannah Looks Back, With Few Regrets. nytimes.com, 1994-11-26. [dostęp 2013-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-23)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]