Hans Harting

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hans Harting (ur. 15 lutego 1868 w Rummelsburg, zm. 21 września 1951 w Jenie) – niemiecki optyk, obliczył anastygmatyczny tryplet Heliar, produkowany od 1902 roku przez zakłady Voigtländer[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Odbył studia matematyczne, fizyczne i astronomiczne w Berlinie i Monachium. W 1898 uzyskał stopień naukowy doktora. Cztery lata pracował w Pruskiej Akademii Nauk jako asystent, następnie przeszedł do Physikalisch Technische Reichsanstalt, w 1897 do firmy Zeiss i w 1899 do Voigtländera. Dla tej firmy zaprojektował obiektywy Heliar i Dynar. Od roku 1908 do 1934 pracował w niemieckim urzędzie patentowym, którego został dyrektorem w 1933 (od 1922 kierował wydziałem). Po pracy w urzędzie wrócił do Zeissa, w którym pracował do emerytury w 1940 i ponownie, po II wojnie światowej, kiedy pomagał w odbudowie zrujnowanych zakładów. W 1950, na rok przed śmiercią, został członkiem honorowym berlińskiej Akademii Nauk[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Latoś: 1000 słów o fotografii. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1979, s. 113. ISBN 83-11-06232-3.
  2. Rudolf Kingslake: A History of the Photographic Lens. San Diego: Elsevier, 1989, s. 241. ISBN 0-12-408640-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]