Hans Mayr (architekt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Mayr
Data i miejsce urodzenia

5 września 1877
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1918
Wiedeń

Zawód, zajęcie

architekt

H. Mayr: Oryginalny krzyż z cmentarza nr 82

Hans Mayr (ur. 5 września 1877 w Wiedniu, zm. 1 grudnia 1918 tamże) – austriacki architekt i inżynier, porucznik, uczeń Ottona Wagnera z Wiednia.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Szkoły Przemysłu Artystycznego przy Muzeum Sztuki i Przemysłu[1]. Studiował architekturę w Akademii Sztuk Pięknych i został przyjęty do klasy Otto Wagnera. Dodatkowo ukończył Szkołę Handlową. Pracował jako architekt w Wiedniu (dzielnica Hietzing) – projektując domy, budynki i ich wnętrza.

W 1908 roku wygrał konkurs bielskiej Komunalnej Kasy Oszczędności na projekt kompleksu mieszkalnego[1]. Secesyjny kompleks mieszkalno-biurowy z pasażem handlowym łączącym dzisiejsze ul. 3 Maja i Barlickiego w centrum obecnego Bielska-Białej został zrealizowany w 1909 roku[1]. W 1909 roku parafia ewangelicka w Bielsku ogłosiła otwarty konkurs na projekt cmentarza z kompleksem zabudowań[2]. Wygrał go projekt Hansa Mayra, a nowy cmentarz ewangelicki w Bielsku został otwarty w 1911 roku[3].

I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Wkrótce po wybuchu pierwszej wojny światowej Hans Mayr został powołany do służby wojskowej. Służył m.in. w Galicji, gdzie pracował w Wydziale ds. Grobów Wojskowych jako inżynier-porucznik[4].

Mianowany kierownikiem artystycznym i głównym architektem Oddziału Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie w Okręgu III – „Gorlice” zaprojektował 53 z 54 cmentarzy w okręgu III. Najbardziej bodaj znanym jest ten w Sękowej. Jego projekty krzyży żeliwnych były masowo realizowane także poza Okręgiem III.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Z żoną Giselą miał syna Maxa. Po powrocie do Wiednia w listopadzie 1918 roku zachorował na tzw. hiszpankę i zmarł 1 grudnia 1918 roku[5]. Został pochowany na cmentarzu Hietzing w Wiedniu[6].

Projekty[edytuj | edytuj kod]

Do zaprojektowanych przez niego cmentarzy wojennych należą między innymi:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bujak M. Śladami Wiednia. Bielska architektura i wiedeńskie interpretacje. Relacje-Interpretacje Nr 2 (6) czerwiec 2007 s. 8-14
  2. Architekt Hans Mayr W: Der Architekt.WIENER MONATSHEFTE FÜR BAUWESEN UND DEKORATIVE KUNST Wien 1913 s. 21- 23
  3. Cmentarz ewangelicko-augsburski, Bielsko-Biała – Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2018-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-14] (pol.).
  4. Kriegsgräber in Galizien Fremden-Blatt 1919 nr 153 s.9
  5. Architekt Hans Mayr Der Bautechniker 2018 nr 49 s. 390
  6. Personalnachrichten Fremden-Blatt 1918 nr 330 z 3 grudnia s. 7
  7. Hietzinger Hauptstraße 126 [online], www.hietzing.at [dostęp 2018-04-10] (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]