Harald Genzmer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harald Genzmer
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1909
Blumenthal

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 2007
Monachium

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Order Bawarski Maksymiliana za Naukę i Sztukę

Harald Genzmer (ur. 9 lutego 1909 w Blumenthal[1][2][3], zm. 16 grudnia 2007[4] w Monachium[5]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo kształcił się w Marburgu u Hermana Stephaniego (organy, fortepian, kompozycja)[1][2]. Następnie studiował w berlińskiej Hochschule für Musik u Paula Hindemitha (kompozycja) oraz Curta Sachsa i Georga Schünemanna (muzykologia, instrumentoznawstwo)[1]. Od 1934 do 1937 roku był korepetytorem chóru w Operze Wrocławskiej[1][3][5]. W latach 1938–1945 był wykładowcą berlińskiej Volksmusikschule[2]. W kolejnych latach wykładał kompozycję w Hochschule für Musik we Fryburgu Bryzgowijskim (1946–1957) i Hochschule für Musik w Monachium (1957–1974)[2][3][4][5]. Członek Akademie der Künste w Berlinie i Bayerische Akademie der Schönen Künste w Monachium[3]. Odznaczony został bawarskim Orderem Maksymiliana[3].

W swojej twórczości kontynuował styl Paula Hindemitha[1][2][4]. Uprawiał wszystkie gatunki muzyczne, poza operą[1]. Napisał dwa koncerty na elektryczny instrument trautonium[1][5].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Koncert na trautonium (1938)
  • Konzertsuite (1939)
  • Musik na orkiestrę symfoniczną (1941)
  • Bremer Sinfonie (1942)
  • Musik na orkiestrę smyczkową (1942)
  • 3 symfonie (I 1957, II na orkiestrę smyczkową 1958, III 1986)
  • Pachelbel-Suite (1946)
  • 3 koncerty fortepianowe (1948–1974)
  • Koncert wiolonczelowy (1950)
  • Koncert na Mixtur-Trautonium (1952)
  • Divertimento di danza na orkiestrę smyczkową (1953)
  • Koncert fletowy (1954)
  • Koncert skrzypcowy (1959)
  • Prolog (1959)
  • II Orchesterkonzert (1962)
  • Introduktion und Adagio na orkiestrę smyczkową (1965)
  • Koncert na harfę i smyczki (1965)
  • Koncert altówkowy (1967)
  • Sonatina na orkiestrę smyczkową (1968)
  • 2 koncerty na trąbkę i smyczki (1968, 1985)
  • Koncert na wiolonczelę i smyczki (1969)
  • Sinfonia da camera (1970)
  • 2 koncerty organowe (1970, 1980)
  • Koncert na trąbkę i dużą orkiestrę dętą (1971–1972)
  • Koncert kameralny na altówkę i smyczki (1973)
  • Musik (1977–1978)
  • Sinfonia per Giovani (1979)
  • Koncert na 2 klarnety i smyczki (1983)
  • Lyrisches Konzert na wiolonczelę i orkiestrę (1984)
  • Koncert na 4 rogi i orkiestrę (1984)
  • Koncert na wiolonczelę, kontrabas i smyczki (1985)
  • Cassation na smyczki (1987)
  • Koncert saksofonowy (1992)

Utwory kameralne

  • Trio na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1944)
  • Trio na flet, altówkę i harfę (1947)
  • Kwintet na flet, obój, klarnet, róg i fagot (1956–1957)
  • Sonata na skrzypce solo (1957)
  • Sonata na wiolonczelę i harfę (1963)
  • Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1964)
  • Sekstet na 2 klarnety, 2 rogi i 2 fagoty (1966)
  • Kwartet na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1967)
  • Kwintet na 2 trąbki, róg, puzon i tubę (1970)
  • Sonata na trąbkę i organy (1971)
  • Sonata na puzon (1971)
  • Trio na flet, róg lub wiolonczelę i klawesyn lub fortepian (1973)
  • Sonata na fagot (1974)
  • Sonata na flet solo (1975)
  • Sonata na puzon i organy (1977)
  • Sonata na wiolonczelę i organy (1979)
  • Sonata na 2 flety (1981)
  • Sonata na wibrafon (1981)
  • Sonata na wiolonczelę solo (1982)
  • Mallet/Spiele na marimbę/wibrafon (1986)
  • Sonata na gitarę (1986)
  • Konzert 1994 na trąbkę, puzon i organy (1994)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • 3 Lieder na sopran i orkiestrę (1942)
  • Racine-Kantate na baryton, chór i orkiestrę (1949)
  • Msza in E na sopran, alt, baryton, chór i orkiestrę (1953)
  • Vom Abenteuer der Freude na chóry męski, żeński i mieszany oraz instrumenty (1960)
  • Ostermesse na sopran, baryton, chór i orkiestrę (1962)
  • Jiménez-Kantate na sopran, chór i orkiestrę (1962)
  • Schiller-Kantate na głos, chór mieszany i orkiestrę (1968)
  • Mistral-Kantate na sopran i orkiestrę (1969–1970)
  • Moosburger Graduale na sola, chór i instrumenty (1971)
  • Deutsche Messe na chór i organy (1973)
  • Oswald von Wolkenstein na sopran, baryton, chór i orkiestrę (1975–1976)
  • The Mystic Trumpeter na sopran lub tenora, trąbkę i smyczki (1978)
  • Geistliche Kantate na sopran, chór męski, organy i perkusję (1979)
  • Kantate 1981 nach engl. Barockgedichten na sopran, chór i orkiestrę (1981)

Balety

  • Kokua (1951)
  • Der Zauberspiegel (1965)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 266–267. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1248–1249. ISBN 0-02-865527-3.
  3. ↑ a b c d e Komponisten der Gegenwart im Deutschen Komponisten-Interessenverband. Ein Handbuch. Berlin: Deutscher Komponisten-Interessenverband, 1995, s. 370. ISBN 3-55561-410-X.
  4. ↑ a b c Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 148–149. ISBN 978-0-8108-5751-3.
  5. ↑ a b c d The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 325. ISBN 978-0-19-957854-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harald_Genzmer&oldid=65165084”