Harry Honeywell
 Hary E. Honeywell (1913) | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1871 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lutego 1940 |
| Zawód, zajęcie |
baloniarz |
Harry Eugene Honeywell (ur. 9 września 1871 w Cleveland, zm. 10 lutego 1940 w San Antonio) – amerykański pilot, baloniarz
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Podczas wojny hiszpańsko-amerykańskiej służył jako oficer amerykańskiej marynarki wojennej. Latać balonem zaczął w 1880 roku. Pierwszy samodzielny lot odbył wraz z żoną i przyjacielem 17 lipca 1909 roku. Licencję B FAI-ACA nr 20 otrzymał 14 sierpnia 1909 roku[1]. Podczas I wojny światowej dowodził oddziałem lotniczym gwardii narodowej w Missouri[2] szkoląc 400 obserwatorów. Po wojnie pracował jako instruktor w wojsku[3]. Startował w zawodach krajowych, wygrywając je w 1912[4], 1916 i 1920[5] i międzynarodowych, w tym w zawodach o Puchar Gordona Bennetta reprezentując Stany Zjednoczone. We wrześniu 1928 roku wygrał zawody w Altoona[6]. Zmarł w 1940 roku[5].
Jego córka Edna startowała z ojcem w zawodach balonowych[7]. W 1928 roku wyszła za mąż za Charlesa Folsom Browna[8].
Udział w Pucharze Gordona Bennetta[edytuj | edytuj kod]
Siedmiokrotnie startował w zawodach o balonowy Puchar Gordona Bennetta. Trzykrotnie zajmował 2 miejsce: w 1913, 1920 i w 1922[9]. W 1923 roku nie wystartował ponieważ po podmuchu wiatru jego balon został zniszczony[10]. Po raz ostatni wystartował w 1924 roku w Brukseli i z powodu braku sponsora, pomimo kwalifikacji w zawodach krajowych musiał z własnych pieniędzy sfinansować udział przeznaczając na ten cel 2000 dolarów[9]. W 1925 roku nie wziął udziału w zawodach[11] ponieważ po karze degradacji o jedno miejsce za opóźnienie startu balonu wycofał się z udziału w zawodach[12][13]. W 1926 roku zapowiedział wycofanie się ze startów w wyścigach protestując przeciwko przepisom, które preferowały udział załóg wojskowych[14]. W 1930 roku wystartował w krajowych zawodach, które były eliminacją do udziału w Pucharze Gordona Bennetta[15], ale wycofał się z kwalifikacji, gdy jego balon został uszkodzony, a wojsko wycofało propozycję pożyczenia balonu[16].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hes-Hy – Who’s Who of Ballooning [online], www.ballooninghistory.com [dostęp 2020-07-16].
- ↑ Dean of balloon men will retire, „New Britain Herald”, 27 maja 1927, s. 7, ISSN 2643-4954 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Exspect to set balloon record in national race, „East Oregonia”, 25 września 1919, PAGE EIGHT, ISSN 2333-1348 [dostęp 2020-07-16].
- ↑ Balloon Uncle Sam wins, „The Prescott Daily News”, 30 lipca 1912 [dostęp 2020-07-16].
- ↑ a b Capt. H.E. Honeywell, notted ballonist, dies in Texas, „Evening Star”, 11 lutego 1940, A, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Wins balloon race, „Evening star.”, 26 września 1928, s. 9, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Women in balloon race., „New Britain herald”, 16 lipca 1926, s. 12, ISSN 2643-4954 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Honeywell-Brown, „The Indianapolis Times”, 25 września 1928, PAGE 6 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ a b Honeywell to sail for Belgian races, „Evening Star”, 25 maja 1924, s. 19, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Indianapolis balloon race winners kiled, „The Indianapolis Times”, 24 września 1923 [dostęp 2020-07-16].
- ↑ Eyes on U.S. Pair in balloon test, „Evening Star”, 7 czerwca 1925, s. 21, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Protest filed too late, „Evening Star”, 6 maja 1925, s. 21, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-16].
- ↑ Select Van Orman to represent U.S. in Brussels race, „Evening Star”, 14 maja 1925, s. 15, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-16].
- ↑ HONEYWELL TO RETIRE FROM BALLOON RACING, „Evening Star”, 3 kwietnia 1926, s. 20, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ National Endowment for the Humanities, 15 balloons to start today in National Race, „The Indianapolis Times”, 4 lipca 1930, PAGE 7 [dostęp 2020-07-16].
- ↑ Balloon racers drift northwest, „Evening Star”, 5 lipca 1930, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-07-16].