Haruzuki (1944)

Haruzuki
	; "Haruzuki". Widoczne radary 22 Go i 13 Go oraz brak rufowego dalmierza
Klasa	niszczyciel
Typ	Akizuki
	Historia
Stocznia	Sasebo, Japonia
Położenie stępki	23 grudnia 1943
Wodowanie	3 sierpnia 1944
	Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa	„Haruzuki”
Wejście do służby	28 grudnia 1944
Wycofanie ze służby	5 października 1945
	MW ZSRR
Nazwa	„Wniezapnyj” (do 1949); „Oskoł”
Wejście do służby	28 sierpnia 1947
Wycofanie ze służby	1 stycznia 1955
Los okrętu	przekształcony w hulk, oddany na złom w 1969
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa – 2701 ton,; pełna – 3700 ton
Długość	134,2 m
Szerokość	11,6 m
Zanurzenie	4,2 m
	Napęd
	2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	33 węzłów
Zasięg	8300 Mm przy 18 w
	Uzbrojenie
	8 dział 100 mm plot (4xII),; 27-48 działek 25 mm plot,; 4 wt 610 mm (1xIV) (8 torped), 2-4 mbg, 72 bg
Załoga	300

Haruzuki (jap. 春月, ハルヅキ^[1]| pol. "wiosenny księżyc") – japoński wielki niszczyciel z końcowego okresu II wojny światowej, typu Akizuki. Spotyka się też romanizację nazwy: "Harutsuki". Nie brał udziału w walkach; po wojnie przekazany ZSRR służył pod nazwami "Wniezapnyj" i "Oskoł".

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osobny artykuł: niszczyciele typu Akizuki.

"Haruzuki" należał do serii wielkich niszczycieli typu Akizuki, zaprojektowanych specjalnie jako okręty obrony przeciwlotniczej, których główne uzbrojenie stanowiło 8 nowych dział uniwersalnych kalibru 100 mm, o bardzo dobrych charakterystykach balistycznych. Był trzecim okrętem drugiej serii Akizuki (numer budowy 362).

Stępkę pod budowę okrętu położono 23 grudnia 1943 w stoczni Marynarki w Sasebo, kadłub wodowano 3 sierpnia 1944, a okręt wszedł do służby 28 grudnia 1944. Nazwa, podobnie jak pozostałych niszczycieli tej serii, związana była z Księżycem i oznaczała "Wiosenny Księżyc"^[2].

Służba w Japonii[edytuj | edytuj kod]

Początkowo po wejściu do służby w grudniu 1944 jego załoga szkoliła się na wodach Japonii w składzie 11. Flotylli Niszczycieli (ang. Desron 11) Floty Połączonej. 20 stycznia 1945 został okrętem flagowym 103. Flotylli Eskortowej. Od marca pełnił zadania eskortowe na wodach japońskich, bez zdarzeń bojowych. Od sierpnia 1945 do końca wojny przebywał na japońskim Morzu Wewnętrznym. 5 października 1945 skreślony z listy floty. Po wojnie służył do transportu repatriantów^[3].

Dowódcy:

kmdr por Satoru Kohama (grudzień 1944 – wrzesień 1945)

Służba w ZSRR[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie "Haruzuki" został przekazany ZSRR w ramach reparacji^{[potrzebny przypis]} i 7 lipca 1947 wciągnięty na listę floty. 28 sierpnia 1947 został przejęty przez nową załogę i podniesiono na nim banderę radziecką, 25 września otrzymał nazwę "Wniezapnyj" (Внезапный) i został przydzielony do 63. Dywizjonu niszczycieli 5. Floty. Nie jest jasne, jaki miał zestaw uzbrojenia, w szczególności czy miał pierwotne uzbrojenie główne. Od 15 kwietnia 1948 do 28 kwietnia 1949 okręt był zakonserwowany w rezerwie, po czym przywrócono go do służby jako okręt szkolny "Oskoł" (Оскол). Otrzymał uzbrojenie z 21 działek plot 37 mm^[2].

1 stycznia 1955 został przekształcony w hulk koszarowy PKZ-65, następnie 2 czerwca 1955 w okręt-cel CŁ-64, po czym od 27 sierpnia 1965 ponownie w hulk koszarowy PKZ-37. Skreślono go z listy floty 4 czerwca 1969 i oddano na złom^[2].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Opis konstrukcji i szczegółowe dane – w artykule niszczyciele typu Akizuki

Uzbrojenie i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

8 dział uniwersalnych kalibru 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII).
- długość lufy – L/65 (65 kalibrów), kąt podniesienia – 90° donośność – 19,500 m (pozioma), 14,700 m (maks. pionowa), masa pocisku – 13 kg. Zapas amunicji – po 300 nabojów.
27 – 48 działek przeciwlotniczych 25 mm Typ 96, na stanowiskach potrójnych i pojedynczych (początkowo 5xIII i 12xI, ilość zwiększana w 1945)
4 wkm 13,2 mm plot
4 wyrzutnie torpedowe 610 mm Typ 92 model 4 (1xIV) (8 torped Typ 93)
2-4 miotacze bomb głębinowych Typ 94, zrzutnie bg (72 bomby głębinowe)

system kierowania ogniem artylerii głównej: 4,5-metrowy dalmierz stereoskopowy (na nadbudówce dziobowej) z przelicznikiem artyleryjskim Typ 94.
urządzenia kierowania ogniem artylerii plot: 2,5-metrowy dalmierz, dwa 1,5-metrowe dalmierze
szumonamiernik
radar: dozoru ogólnego 22 Go (na maszcie dziobowym) i dozoru powietrznego 13 Go (na maszcie rufowym)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zapis kanji: 春月, katakana od lewej do prawej: ハルヅキ (na lewej burcie) lub od prawej do lewej: キヅルハ (na prawej burcie), hiragana: きつるは (od prawej do lewej na rufie)
↑ ^a ^b ^c A.W.Orieł, "Esmincy..."
↑ IJN Haruzuki: Tabular Record of Movement

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

(ros.) A.W.Orieł (А. В. Орел): "Esmincy tipa Akicuki" (Эсминцы типа "Акицуки"), seria Morskaja Kollekcja 5/2001
IJN Haruzuki: Tabular Record of Movement (ang.) na stronie Imperial Japanese Navy Page

[1] Zapis kanji: 春月, katakana od lewej do prawej: ハルヅキ (na lewej burcie) lub od prawej do lewej: キヅルハ (na prawej burcie), hiragana: きつるは (od prawej do lewej na rufie)

[aki-2] A.W.Orieł, "Esmincy..."

[3] IJN Haruzuki: Tabular Record of Movement

[1]

[2]

[3]