Hattie Caraway

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hattie Caraway
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1878
Bakerville, Tennessee

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1950
Falls Church, Wirginia

Senator Stanów Zjednoczonych z Arkansas
Okres

od 9 grudnia 1931
do 3 stycznia 1945

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Thaddeus Caraway

Następca

J. William Fulbright

Hattie Ophelia Wyatt Caraway (ur. 1 lutego 1878, zm. 21 grudnia 1950) – amerykańska polityk, pierwsza kobieta, która zdobyła mandat senatora USA w wyborach.

Urodziła się w Bakerville w hrabstwie Humphreys w stanie Tennessee. Kiedy wyszła za mąż za Thaddeusa Carawaya, przeniosła się wraz z nim do Jonesboro w Arkansas, gdzie Thaddeus praktykował prawo i coraz bardziej angażował się w działalność polityczną.

Jej mąż został wybrany w skład Izby Reprezentantów w roku 1912, z ramienia Partii Demokratycznej, gdzie nieprzerwanie zasiadał aż do roku 1921, kiedy wybrano go senatorem.

Senator Caraway zmarł piastując mandat w roku 1931. gubernator Arkansas Harvey Parnell, korzystając z przysługujących mu uprawnień, mianował wdowę po nim do Senatu, celem ukończenia kadencji zmarłego męża. Zasiadała w Senacie od 9 grudnia 1931, zaś dnia 12 stycznia 1932 roku zwyciężyła w wyborach uzupełniających, stając się pierwszą wybraną kobietą do amerykańskiego senatu (pierwszą w ogóle zasiadającą była Rebecca Latimer Felton z Georgii). Caraway, tak jak jej zmarły małżonek, afiliowała się z demokratami.

Wiceprezydent Charles Curtisex officio przewodniczący Senatu – powierzył jej pewnego razu prowadzenie obrad. Kiedy zaś postanowiła ubiegać się o ponowny wybór, wpływowy populistyczny demokrata z Luizjany, Huey Long, przyjechał do Arkansas, aby osobiście prowadzić kampanię na jej rzecz.

W wyborach roku 1938 Caraway pokonała swego rywala, Johna L. McClellana (który i tak został później senatorem) i została wybrana dzięki poparciu koalicji kobiet, weteranów i związkowców. W roku 1944 kandydowała ponownie, ale została pokonana w prawyborach przez J. Williama Fulbrighta.

Po opuszczeniu Senatu zasiadała w dwóch federalnych komisjach (tj. Federal Employees Compensation Commission, oraz Employees Compensation Appeals Board).

Jako członkini Senatu Hattie Caraway popierała prawa prohibicyjne, głosowała, jak wielu innych senatorów z południa, przeciwko ustawom przeciw linczom, oraz popierała ekonomiczną politykę prezydenta Franklina Delano Roosevelta. Nigdy nie przemawiała na sali senatu.

Caraway cierpiała potem na apopleksję i zmarła w Falls Church w Wirginii. Pochowano ją na Westlawn Cemetery w Jonesboro.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
  • Biografia w Women in Congress (ang.)