Heather Watson
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 19 maja 1992 Saint Peter Port | |
Wzrost | 170 cm | |
Masa ciała | 63 kg | |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |
Status profesjonalny | 2010 | |
Zakończenie kariery | aktywna | |
Trener | Dante Botini Nick Bollettieri | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 3 WTA, 7 ITF | |
Najwyżej w rankingu | 38 (19 stycznia 2015) | |
Australian Open | 3R (2013) | |
Roland Garros | 2R (2011, 2012, 2014–2016, 2018) | |
Wimbledon | 3R (2012, 2015, 2017) | |
US Open | 1R (2011–2018) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 4 WTA, 3 ITF | |
Najwyżej w rankingu | 39 (25 lutego 2019) | |
Australian Open | 2R (2015, 2016) | |
Roland Garros | 2R (2018) | |
Wimbledon | QF (2018) | |
US Open | 2R (2016) | |
Strona internetowa |
![]() | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Heather Watson (ur. 19 maja 1992 w Guernsey) – brytyjska tenisistka pochodzenia papuasko-angielskiego, zwyciężczyni Wimbledonu 2016 w grze mieszanej, mistrzyni juniorskiego US Open 2009 w grze pojedynczej, zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem.
Spis treści
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Watson rozpoczęła przygodę z tenisem w wieku siedmiu lat. Jej trenerami są Dante Botini i Nick Bollettieri. W październiku 2005 zadebiutowała w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy tytuł zdobyła w czerwcu 2007 w międzynarodowych mistrzostwach Szkocji w Edynburgu. W listopadzie 2008 wygrała turniej w Méridzie, ogrywając w finale Anę Bogdan. We wrześniu 2009 zdobyła swoje pierwsze zawody wielkoszlemowe. Watson była najlepsza na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, w decydującym starciu wyeliminowała Janę Buczynę.
Pierwszy turniej deblowy w gronie juniorek zdobyła w austriackim Wels, grając u boku Sally Peers. Kolejny tytuł wywalczyła w Meksyku na przełomie roku 2008 i 2009 z Chorwatką Ajlą Tomljanović. W wielkoszlemowym French Open partnerowała Tímei Babos i tenisistki doszły do finału, pokonane przez Elenę Bogdan i Noppawan Lertcheewakarn. Watson kilkanaście dni później, razem z Magdą Linette, triumfowała w Roehampton.
W 2011 roku zadebiutowała w barwach Wielkiej Brytanii w rozgrywkach Pucharu Federacji.
W 2012 roku wygrała swój pierwszy tytuł deblowy – razem z Mariną Erakovic pokonały w finale turnieju w Stanford Jarmilę Gajdošovą i Vanię King wynikiem 7:5, 7:6(7). Kolejny tytuł wywalczyła miesiąc później w Dallas. Razem z Erakovic zwyciężyły 6:3, 6:0 z parą Līga Dekmeijere i Irina Falconi. We wrześniu razem z Alicją Rosolską osiągnęła finał turnieju w Québec, gdzie uległy 6:7(5), 7:6(6), 7–10 parze Tatjana Malek–Kristina Mladenovic. W październiku wystąpiła w turnieju International w Osace. W rozgrywkach singlowych odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo, pokonując w meczu mistrzowskim Chang Kai-chen wynikiem 7:5, 5:7, 7:6(4). W grze podwójnej w parze z Kimiko Date-Krumm nie sprostały deblowi Raquel Kops-Jones–Abigail Spears, przegrywając spotkanie 1:6, 4:6.
W sezonie 2014 razem z Aleksandrą Panową odniosły triumf w zawodach w Baku. W meczu mistrzowskim pokonały Ralucę Olaru i Szachar Pe’er 6:2, 7:6(3). W 2015 roku Brytyjka zwyciężyła w zawodach w Hobart, w finale pokonując Madison Brengle 6:3, 6:4.
W marcu 2016 roku Watson wygrała po raz trzeci w rozgrywkach WTA Tour, tym razem w Monterrey, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Kirsten Flipkens 3:6, 6:2, 6:3. W lipcu odniosła triumf w rozgrywkach wielkoszlemowych na Wimbledonie w grze mieszanej. Razem z Henrim Kontinenem pokonali w finale Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha 7:6(5), 6:4
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W marcu 2013 roku Watson poinformowała o zdiagnozowaniu u niej mononukleozy zakaźnej, zakaźnej choroby wirusowej skutkującej osłabieniem organizmu[1].
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | Q2 | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 0 / 8 | 3 – 8 | |||||||||||||
French Open | A | A | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | 2R | Q3 | 2R | Q2 | 0 / 7 | 6 – 7 | |||||||||||||
Wimbledon | A | 1R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 1R | 3R | 1R | 2R | 0 / 10 | 8 – 10 | |||||||||||||
US Open | A | Q1 | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | Q1 | 0 / 8 | 0 – 8 | |||||||||||||
Ranking na koniec roku | 588 | 176 | 92 | 49 | 119 | 50 | 54 | 77 | 74 | 101 | 0 / 33 | 17 – 33 |
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 1R | 1R | 0 / 5 | 2 – 5 | ||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 0 / 6 | 1 – 6 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | QF | 1R | 0 / 10 | 7 – 10 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 0 / 6 | 1 – 6 | |||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 589 | 254 | 172 | 52 | 135 | 131 | 102 | 72 | 123 | 50 | 0 / 25 | 11 – 25 |
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | A | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | W | F | 3R | 2R | 1 / 9 | 14 – 8 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||
1 / 11 | 14 – 10 |
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
od 2009 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series |
Gra pojedyncza 4 (3–1)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 14 października 2012 | Osaka | Twarda | ![]() |
7:5, 5:7, 7:6(4) |
Zwyciężczyni | 2. | 17 stycznia 2015 | Hobart | Twarda | ![]() |
6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 6 marca 2016 | Monterrey | Twarda | ![]() |
3:6, 6:2, 6:3 |
Finalistka | 1. | 13 października 2019 | Tiencin | Twarda | ![]() |
4:6, 4:6 |
Gra podwójna 9 (4–5)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 15 lipca 2012 | Stanford | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 7:6(7) |
Zwyciężczyni | 2. | 24 sierpnia 2012 | Dallas | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:0 |
Finalistka | 1. | 16 września 2012 | Québec | Dywanowa (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(5), 7:6(6), 7–10 |
Finalistka | 2. | 14 października 2012 | Osaka | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
1:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 27 lipca 2014 | Baku | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:2, 7:6(3) |
Finalistka | 3. | 16 października 2016 | Hongkong | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 3 marca 2018 | Acapulco | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 2:6, 10–2 |
Finalistka | 4. | 17 czerwca 2018 | Nottingham | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 6:7(5) |
Finalistka | 5. | 24 lutego 2019 | Budapeszt | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:4, 7–10 |
Gra mieszana 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 10 lipca 2016 | Wimbledon | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(5), 6:4 |
Finalistka | 1. | 16 lipca 2017 | Wimbledon | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 4:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza (7)[edytuj | edytuj kod]
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 19/07/2009 | ![]() |
ITF | 10 000 | trawiasta | ![]() |
4:6, 6:4, 6:2 |
2. | 25/07/2010 | ![]() |
ITF | 25 000 | twarda | ![]() |
6:2, 6:4 |
3. | 07/11/2010 | ![]() |
ITF | 50 000 | twarda | ![]() |
6:3, 6:3 |
4. | 16/02/2014 | ![]() |
ITF | 100 000 | twarda | ![]() |
6:4, 6:0 |
5. | 18/05/2014 | ![]() |
ITF | 100 000 | ziemna | ![]() |
7:6(5), 6:0 |
6. | 12/05/2019 | ![]() |
ITF | 60 000 | dywanowa | ![]() |
7:6(1), 7:6(4) |
7. | 18/08/2019 | ![]() |
ITF | 100 000 | twarda | ![]() |
7:5, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2009 | ![]() |
Twarda | ![]() |
6:4, 6:1 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2009 | ![]() |
Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 3:6, 8-10 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marcin Motyka: Najlepsza brytyjska tenisistka zachorowała na mononukleozę (pol.). sportowefakty.pl, 2013-04-03. [dostęp 2013-04-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 28 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 28 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 28 sierpnia 2013].
|