Hector Lombard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hector Lombard
Pełne imię i nazwisko

Héctor Miguel Lombard Pedrosa

Pseudonim

Shango, Lightning, Showeather

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1978
Matanzas

Obywatelstwo

Kuba
Australia

Wzrost

175 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

judo, kick-boxing

Debiut

2004

Federacja

Gromda

Kategoria wagowa

półśrednia (2013–2016)
średnia (2006–2013, 2016–2018)
półciężka (2004–2006), 2022-obecnie)

Klub

American Top Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

48

Zwycięstwa

34

Przez nokauty

22

Przez poddania

4

Przez decyzje

8

Porażki

10

Remisy

1

Nieodbyte

3

  1. Bilans walk aktualny na 15 grudnia 2022.

Héctor Miguel Lombard Pedrosa (ur. 2 lutego 1978 w Matanzas[1]) − kubański judoka i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), posiadający obywatelstwo australijskie. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich 2000 w judo. Mistrz australijskiej organizacji Cage FC (2007-2012) oraz amerykańskiej Bellator FC (2009-2012) w wadze średniej (84 kg). W latach 2012-2018 związany z organizacją UFC, określaną jako najlepsza organizacja MMA na świecie.

Lombard znany jest pod trzema przydomkami. Począwszy od początku swojej kariery jako „Shango”, nawiązujący do karaibskiego bóstwa reprezentującego grzmoty i błyskawice, następnie jako „Lightning” do nazywania siebie tzw. błyskawicą, podczas swojej kariery zawodniczej w Bellatorze i początku w UFC oraz od sierpnia 2014 znany pod pseudonimem „Showeather”[2].

Kariera w judo[edytuj | edytuj kod]

Wywodzi się z judo (4 dan[3]), które zaczął trenować w wieku 10 lat. W 1997 roku został mistrzem Kuby juniorów w kategorii 73 kg. W następnym roku rozpoczął starty wśród seniorów. Trzykrotnie wygrał mistrzostwo kraju (1999-2001)[4].

Reprezentował Kubę na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku. W turnieju wagi lekkiej (73 kg) stoczył dwie walki − wygrał przez ippon z Egipcjaninem Haithamem Awadem, po czym został wyeliminowany, również przez ippon, przez Ukraińca Hennadija Biłodida[5].

W 2001 roku dwukrotnie stanął na podium turniejów zaliczanych do Pucharu Świata: był 2. w Grand Prix Austrii i 3. w World Masters w Monachium[6].

W 2002 roku zdecydował się opuścić komunistyczną Kubę i zbiegł do Australii[3]. Ożenił się tam i otrzymał obywatelstwo tego kraju[7]. Po raz ostatni startował w judo w 2004 roku, gdy wygrał Grand Prix Australii (w wadze półśredniej i open).

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Z powodu słabej znajomości języka angielskiego miał trudności ze znalezieniem dobrze płatnej pracy, dlatego też postanowił zostać profesjonalnym zawodnikiem MMA. Zadebiutował we wrześniu 2004 roku. Walcząc na terenie Australii, wygrał pięć walk, co zaowocowało w 2006 roku zaproszeniem go do udziału w prestiżowym turnieju PRIDE 2006 Welterweight Grand Prix japońskiej organizacji PRIDE Fighting Championships. Odpadł z niego po pierwszej walce, przegrywając przez decyzję sędziów z o wiele bardziej doświadczonym Japończykiem Akihiro Gōno. W tym samym roku stoczył w Japonii jeszcze jeden pojedynek − na gali Bushido 13 uległ również przez decyzję Gegardowi Mousasiemu.

Cage Fighting Championship[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku Lombard zaczął walczyć dla nowo powstałej australijskiej organizacji Cage Fighting Championship (CFC). W listopadzie tego samego roku pokonał Francuza Jeana-François Lenogue'a i zdobył mistrzostwo CFC w wadze średniej (84 kg). Następnie, w latach 2008-2011 siedmiokrotnie je obronił, zwyciężając wszystkich pretendentów przed czasem.

Bellator[edytuj | edytuj kod]

Kontrakt z CFC nie zawierał klauzuli wyłączności, więc w 2009 roku Lombard związał się również z amerykańską organizacją Bellator Fighting Championships. W tym celu wyemigrował na stałe do USA, osiadł na Florydzie i podjął treningi w klubie American Top Team, gdzie otrzymał od Marcusa Silveiry czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu[4].

W czerwcu 2009 roku wygrał inauguracyjny, 8-osobowy turniej Bellatora w wadze średniej, pokonując w finale przez TKO Jareda Hessa (gala Bellator 12), i tym samym zdobył mistrzostwo organizacji. 28 października 2010 roku w obronie tytułu pokonał przez jednogłośną decyzję Rosjanina Aleksandra Szlemienkę.

UFC[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2012 roku wygasł jego kontrakt z Bellatorem. W kwietniu związał się z największą organizacją MMA na świecie, Ultimate Fighting Championship. Zadebiutował w niej 21 lipca, w walce przeciwko Timowi Boetschowi. Typowany na faworyta Kubańczyk nie sprostał Amerykaninowi i przegrał na punkty. Pierwsze zwycięstwo w UFC zanotował 16 grudnia tego samego roku, gdy wygrał przez nokaut z Rousimarem Palharesem. Jednak już w następnej walce, 3 marca 2013 roku, przegrał na punkty z byłym pretendentem do pasa mistrzowskiego, Yūshinem Okamim. W wyniku tego niepowodzenia zdecydował się przejść do wagi półśredniej (do 77 kg), w której pokonał następnie Nate'a Marquardta i Jake'a Shieldsa, stając się jednym z kandydatów do walki o mistrzostwo organizacji w tej kategorii. 3 stycznia 2015 pokonał na punkty Josha Burkmana lecz po walce okazało się, że był na dopingu - w jego organizmie znaleziono ślady sterydów anabolicznych. W związku z tym, został zawieszony przez komisję sportową na rok oraz odebrano mu bonus finansowy, który otrzymał od organizacji[8].

Kariera boksu na gołe pięści[edytuj | edytuj kod]

BKFC[edytuj | edytuj kod]

8 października 2019 ogłoszono, że Lombard opuścił UFC i podpisał kontrakt z Bare Knuckle FC, amerykańską federacją organizującą gale w formule boksu na gołe pięści (ang. bare-knuckle boxing). Były pracodawca (UFC) podał także informację, że we wrześniu rozwiązało kontrakt Lombarda[9].

Pierwotnie oczekiwano, że Lombard zawalczy przeciwko weteranowi UFC, Joe Riggs'owi w lutym 2020 roku[10]. Jednak w styczniu firma Bare Knuckle FC ogłosiła, że ostatecznie zamiast starcia z Riggsem Lombard podczas walki wieczoru gali BKFC 10 zmierzy się z Davidem Mundellem[11]. 15 lutego Lombard wygrał walkę jednogłośnie na punkty[12].

W drugiej walce na gołe pięści, którą stoczył 11 września 2020 zmierzył się z innym weteranem UFC, Kendallem Grove'em na gali BKFC 12[13]. Już po niespełna 2 minutach rundy pierwszej wygrał walkę przez nokaut w pierwszej rundzie[14].

Następnie Lombard ostatecznie zmierzył się z niedoszłym rywalem, Joe Riggsem o inauguracyjne mistrzostwo BKFC w wadze cruiser na BKFC 18 26 czerwca 2021[15]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w czwartej rundzie, dzięki czemu zdobył mistrzowski pas[16]. Zaraz po walce wywiad Lombarda został przerwany przez innego zawodnika BKFC, Lorenzo Hunta, w wyniku czego Lombard dwukrotnie uderzył Hunta w twarz, rozpoczynając drobną bójkę zawodników[17]. Do walki Lombarda z Huntem doszło w terminie 12 listopada 2021 podczas gali BKFC 22, na której to Lombard bronił po raz pierwszy tytuł[18]. Po pięciorundowej batalii przegrał z rywalem jednogłośną decyzją sędziowską, tym samym tracąc pas w pierwszej obronie[19].

Gromda[edytuj | edytuj kod]

8 września 2023 polska federacja Gromda, ogłosiła zakontraktowanie Hectora Lombarda[20].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Podczas pobytu w Australii poznał swoją przyszłą żonę, z którą zamieszkał w Gold Coast[21]. W 2006 roku para przywitała na świat syna Leonardo[22].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Deportista destacado. inder.cu. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)]. (hiszp.).
  2. Scott Newman, 5 of the silliest nicknames in UFC history [online], www.sportskeeda.com, 30 października 2018 [dostęp 2023-09-14] (ang.).
  3. a b Matt Vernazza, Bellator 44: Chandler vs. Patricky Freire & Vitale vs. Hector Lombard [online], sbrforum.com [dostęp 2011-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang.).
  4. a b Ed Kapp, Hector Lombard: Bellator FC and CFC Champ Sits Down for an Exclusive Interview [online], bleacherreport.com, 14 lipca 2011 [dostęp 2011-10-20] (ang.).
  5. Héctor Lombard. sports-reference.com. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)]. (ang.).
  6. Hector Lombard. Results. judoinside.com. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  7. The Triangle Choke: Hector Lombard Interview. profighting-fans.com. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  8. Hector Lombard suspended one year, fined, has UFC 182 win overturned by NSAC | MMAjunkie [online], mmajunkie.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  9. Former Bellator champion, UFC veteran Hector Lombard signs with Bare Knuckle FC [online], Bloody Elbow, 9 października 2019 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  10. Hector Lombard vs. Joe Riggs to headline BKFC 10 in February [online], MMA Junkie, 16 grudnia 2019 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  11. Hector Lombard gets new BKFC 10 opponent after Joe Riggs drops out [online], MMA Junkie, 21 stycznia 2020 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  12. BKFC 10 results, highlights: Hector Lombard decisions David Mundell in debut [online], MMA Junkie, 16 lutego 2020 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  13. Damon Martin, Thiago Alves draws Phil Baroni in bare-knuckle debut, Hector Lombard vs. Kendall Grove on tap for BKFC 13 [online], MMA Fighting, 28 lipca 2020 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  14. Wirtualna Polska Media, Walki na gołe pięści. BKFC 12. Wyniki gali. Hector Lombard znokautował Kendalla Grove'a [online], sportowefakty.wp.pl, 13 września 2020 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  15. Wito, Hector Lombard vs Joe Riggs zawalczą na gołe pięści | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 maja 2021 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  16. Bartłomiej Zubkiewicz, BKFC 18 - wyniki. Weterani UFC z wygranymi przez TKO | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 27 czerwca 2021 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  17. Kian Rogers, Watch Hector Lombard Get Into Post-Fight Brawl At BKFC 18 [online], Jitsmagazine.com, 28 czerwca 2021 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  18. Wirtualna Polska Media, Dwie walki o mistrzowskie pasy ozdobą gali Bare Knuckle Fighting Championship 22! [online], sportowefakty.wp.pl, 12 listopada 2021 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  19. Wito, BKFC 22: Lorenzo Hunt odbiera pas Hectorowi Lomardowi w walkach na gołe pięści | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 listopada 2021 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  20. Hector Lombard dołączył do GROMDY! Były fighter UFC nowym nabytkiem polskiej organizacji! [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 8 września 2023 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  21. Liam Ducey, UFC: Hector Lombard faces fight for MMA survival [online], The Sydney Morning Herald, 2 grudnia 2016 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
  22. GOING FOR GOLD [online], Sun Sentinel, 19 czerwca 2009 [dostęp 2023-09-11] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]