Hector Riviérez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hector Riviérez
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1913
Kajenna

Data i miejsce śmierci

26 maja 2003
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, urzędnik państwowy

Alma Mater

Uniwersytet Paryski

Stanowisko

senator (1952–1959), deputowany do Zgromadzenia Narodowego (1967–1981), poseł do Parlamentu Europejskiego (1958–1959, 1973–1979, 1983–1984)

Partia

Niezależni Republikanie, Unia na rzecz Nowej Republiki, Unia Demokratów na rzecz Republiki, Zgromadzenie na rzecz Republiki

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Hector Joseph Riviérez (ur. 19 marca 1913 w Kajennie, zm. 26 maja 2003 w Paryżu) – francuski polityk, prawnik i urzędnik państwowy związany z Gujaną Francuską i Republiką Środkowoafrykańską, senator i deputowany krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Alberta Riviéreza i Marguerite Chaumet, spotykał się z dyskryminacją ze względu na czarny kolor skóry. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Paryskim, specjalizując się w prawie rzymskim i cywilnym. Następnie praktykował jako adwokat przy sądzie apelacyjnym w Paryżu, kierował m.in. zrzeszeniem młodych prawników przy tym sądzie. W 1952 i 1958 wybierany do Senatu z ramienia Niezależnych Republikanów, reprezentował Ubangi-Szari[1]. W latach 1958–1959 oddelegowany do Parlamentu Europejskiego, od 1957 do 1958 kierował zgromadzeniem parlamentarym Ubangi-Szari (następnie Republiki Środkowoafrykańskiej). Zrezygnował z mandatu senatora w 1959 wkrótce po wyborze Davida Dacko na prezydenta Republiki Środkowoafrykańskiej. W 1959 został doradcą prezesa sądu arbitrażowego dla Wspólnoty Francuskiej. Po jego likwidacji praktykował jako prawnik przy sądach apelacyjnych w Dijon i Bourges. W 1963 oddelegowany do ministerstwa ds. kooperacji, a od 1963 do 1964 kierował sądem najwyższym dla Republiki Środkowoafrykańskiej. W 1964 został doradcą w Sądzie Kasacyjym, kierował również krajową radą ds. adopcji[2].

Od lat 60. należał do Unii na rzecz Nowej Republiki, Unii Demokratów na rzecz Republiki i Zgromadzenia na rzecz Republiki. W latach 1967–1981 należał do Zgromadzenia Narodowego[3] (jako reprezentant Gujany Francuskiej), był również członkiem Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (1958, 1973–1976) oraz rady regionalnej Gujany Francuskiej (od 1977)[2]. W latach 1973–1979 ponownie oddelegowany do Europarlamentu, powrócił do niego w 1983 w miejsce Magdeleine Anglade. Przystąpił do Europejskich Progresywnych Demokratów[4].

Od 1934 był żonaty z Violette Barbaut, zajmującą się tłumaczeniami dzieł o antropozofii. Mieli jedną córkę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Legią Honorową (Kawaler 1962, Oficer 1983, Komandor 1995) i Orderem Narodowym Zasługi (Oficer 1966, Komandor 1970). Otrzymał również Krzyże Komandorskie Orderu Narodowego Zasługi Dahomeju (1965), Orderu Narodowego Senegalu (1970) i rwandyjskiego Orderu Tysiąca Wzgórz (1989).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rivierez Hector. senat.fr. [dostęp 2022-11-25]. (fr.).
  2. a b Hector Rivierez. whoiswho.fr. [dostęp 2022-11-25]. (fr.).
  3. M. Hector Riviérez. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-11-25]. (fr.).
  4. Hector Rivierez. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-11-25].