Heinrich Vieter

Gerhard Heinrich Vieter

Kraj działania	Kamerun
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1853 Cappenberg
Data i miejsce śmierci	7 listopada 1914 Jaunde
Wikariusz apostolski Kamerunu
Okres sprawowania	1904–1914
Biskup tytularny Paraetonium
Okres sprawowania	1905–1914
Wyznanie	Katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	pallotyni
Sakra biskupia	22 stycznia 1905

Gerhard Heinrich Vieter (ur. 13 lutego 1853 w Cappenbergu, zm. 7 listopada 1914 w Jaunde, w Kamerunie) – Sługa Boży Kościoła katolickiego, niemiecki pallotyn, biskup, pierwszy wikariusz apostolski w Kamerunie.

W 2005 w Kamerunie rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.

Życie

Heinrich Vieter urodził się 13 lutego 1853 r. Pochodził z ubogiej rodziny, mieszkającej na południu Münsterlandu (region w północnej części dzisiejszej Nadrenii Północnej-Westfalii). W 1883 wstąpił do nowo założonego stowarzyszenia misyjnego pallotynów w Masio. Następnie w latach 1884 – 1887 studiował teologie katolicką na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. 8 maja 1887 otrzymał święcenia kapłańskie w Rzymie. Po ukończeniu studiów powierzono mu zwierzchnictwo nad podlegającym zakonowi seminarium w Masio.

Na przełomie lat 1889 i 1890 Heinrich Vieter odbył swoją pierwszą podróż misyjną - został wysłany do Brazylii by tam wspierać włoskich emigrantów w zadomowieniu się w nowej ojczyźnie. 20 lipca 1890 r. otwarto w Kamerunie, będącym wtedy kolonią niemiecką, nową prefekturę apostolską, a Vietera ogłoszono pierwszym prefektem apostolskim Kamerunu. Jeszcze w październiku tego samego roku Vierer, wraz z kilkoma innymi pallotyńskimi misjonarzami dotarł do Duali.

Po udanej, czternastoletniej pracy misyjnej podniesiono status prefektury apostolskiej Kamerunu do statusu wikariatu apostolskiego, a Vietera mianowano 22 grudnia 1904 pierwszym wikariuszem apostolskim Kamerunu oraz biskupem tytularnym Paraetonium. 22 stycznia 1905 otrzymał święcenia biskupie w kościele katedralnym w Limburg an der Lahn.

W listopadzie i grudniu 1909 gościł na Warmii, wygłaszając m.in. kazanie w kościele w Braniewie i dwóch kościołach Olsztyna – św. Jakuba (obecnej konkatedrze) i Najświętszego Serca Jezusowego. Jego wizycie towarzyszyła akcja zbierania funduszy na misje pallotyńskie oraz domy w Wadowicach i Kochawinie; ogłoszenia w tej sprawie publikował w „Gazecie Olsztyńskiej” ks. Alojzy Majewski, a sama „Gazeta” zamieszczała na swoich łamach nazwiska ofiarodawców.

Pod koniec swojego życia Vieter był mocno wyczerpany psychicznie oraz osłabiony wielokrotnymi chorobami tropikalnymi. Zmarł 7 listopada 1914 w swoim pałacu biskupim w Jaunde. Tam też został pochowany.

W związku ze stuleciem założenia wikariatu apostolskiego w Kamerunie oraz święceń biskupich Vietera rozpoczęto w 2005 proces beatyfikacji Vietera.

Bibliografia

• Hermann Skolaster: Bischof Heinrich Vieter. Erster Apostolischer Vikar von Kamerun. Pallottiner Verlag, Limburg an der Lahn 1930.